N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Leuk hoor, boeken bestellen via internet, maar wat moet ik nou met die lege doos?

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Bush-basher Micheal Moore heeft zijn zinnen nu gezet op de farmaceutische industrie. Zijn nieuwe film ‘Sicko’ zal de werkwijze van de FDA en verschillende pillendraaiers op een verrassende wijze belichten. Niet geheel onterecht. Er is een behoorlijke lijst van medicijnen, die ondanks levensgevaarlijke bijverschijnelen en goede alternatieven, nog steeds worden voorgeschreven en gebruikt.

De grote farmaceuten nemen op dit moment maatregelen om te voorkomen dat ze in een al te kwaad daglicht komen te staan. Ze sturen namelijk interne memo’s waarin ze hun personeel waarschuwen niet met gezette mannetjes met een baseballpet te praten.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Vandaag heeft iemand gebeld. Ik was aan het werk, en de betreffende telefoon lag thuis aan de lader, dus ik heb niet opgepakt. De beller heeft ook al geen voicemail ingesproken.
Op zich niks bijzonders, maar het nummer waarvandaan is gebeld is er eentje in Irak, en daar ken ik dus echt helemaal niemand.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Er ligt daar anders meer dan hier. Nota bene midden op de evenaar.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Precies drie weken nadat ik ben begonnen met het spelen van Media Mammon, het multi-user beleggingsspel, waarbij de koersen van ‘aandelen’ afhangt van hoe vaak dat woord wordt gebruikt in de internationale pers, ben ik verdwenen uit de top 200.

M’n enige troost is dat ik er wel in ben geslaagd binnen drie weken m’n fictieve budget van $250 heb laten groeien tot $2883816.77, waarvan op dit moment ruim 2,7 miljoen niet is belegd en zo’n twee ton in redelijk safe, cyclisch bewegende fondsjes is gestopt.
Op zich een goeie beleggingsstrategie, maar in dit geval niet de beste. Sinds 1 december heb ik eigenlijk continu in de top 100 gestaan, maar nu kan ik me niet eens meer tussen de beste 200 begeven. Triest.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Zeuren over de inhoud van je kerstpakket schijnt erbij te horen, zelfs al is geen werkgever verplicht uberhaupt iets te geven.
Afgelopen maandag kon ik op m’n werk een kerstpakket ophalen, bestaande uit cliche-zaken als gluhwein, glaasjes, waxinelichtjes, zoetigheid en hartige hapjes, verpakt in een rugzak.
Vrijdag was m’n uitzendbureau aan de beurt. Naast een fijn flesje rode wijn hebben die lui me ook een klein verbandtrommeltje in de handen gedrukt, en per post kreeg ik zo’n oranje polsbandje, die naar het schijnt zou helpen mensen meer respect voor elkaar op te laten brengen.

Op het begeleidende briefje staan aan de ene kant foto’s van BN’ers met polsband, en aan de andere kant staat een verhaaltje dat eindigt met de woorden ‘Lange Frans & Baas B., Victoria Koblenko, Ali B. en Inge de Bruijn dragen al een oranje polsbandje. Jij ook?‘
Het antwoord daarop is; nee, ik laat het ding fijn in de verpakking zitten. Ik kan ook wel respect voor anderen opbrengen zonder zo’n sliert siliconen om m’n arm, die ik zonder liegen echt niet mooi, elegant of sierlijk durf te noemen.
Bovendien mag ik volgens de ARBO-wet helemaal geen sierraden dragen (en daarover gesproken; is het niet wat wrang dat deze polsbandjes worden geproduceerd in een land waar arbeiders en andersdenkenden het niet bepaald makkelijk wordt gemaakt?)

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Is dit

A) Een spatbord
B) Een gatbord
C) Een pittig nieuw design van Jan de Bouvrie

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Van de week kreeg ik een blij mailtje van een bekende;

Hi,

I have created an account for myself and another one for you — to send free text (SMS) messages to mobile phones. Can you please click on the link below to complete your sign-up. Don’t worry it is quick. :-).

Inderdaad, alweer een uitnodiging voor alweer een community-achtig iets, maar ja.. proberen kan geen kwaad, en gratis SMS’en klinkt ook niet heel erg verkeerd.
Maar dan… via de link kom je op een schimmige pagina van de een of andere dienst die zichzelf SMS.ac noemt terecht. Naast je e-mailadres en telefoonnummer wordt er ook gevraagd naar je inloggegevens voor MSN. Zogenaamd om in het systeem na te kijken wie van je contactlijst al gebruik maakt van deze dienst, maar in werkelijkheid plundert SMS.ac je hele contactlijst, en zendt ze net zo’n uitnodiging als ik dus heb gehad. Zonder toestemming te vragen, maar wel vanuit andermans naam, zodat het niet aangemerkt kan worden als spam en zodat het lijkt alsof je zelfs echt superenthousiast bent en het iedereen aanraadt.

Daarna blijkt al snel hoe gratis gratis SMS’en is. Je mag per dag 8 SMS’jes versturen, maar alleen naar mensen die zich ook ingeschreven hebben. Ondertussen wordt er aktief geprobeer je bij allerlei ‘clubs’ en ‘channels’ in te schrijven, of je te laten ‘flirten’ met andere lui. Natuurlijk kun je nee zeggen tegen dat alles, maar dat weerhoudt de hufters achter SMS.ac er niet van je alsnog te bestoken met de meest debiele kwisjes of nog debielere one-liners, zoals;

Try to change your schedule in some way at the 1st hint of boredom or drowsiness. Need a Psychic? Reply ANS w/question. End? Reply END HVIR

Longchamp is a French sports venue. Correct or Incorrect? End? Reply END SPTV

En ja, voor het ontvangen van die rommel moet dus wel betaald worden, en voor elke categorie moet je je apart afmelden. Het hele gebeuren kost 25 cent per ontvangen bericht, en daarvan krijg je er dus in het begin al meteen een stuk of drie (maximaal 12) per dag. De telefoon uitzetten helpt niet, de berichten komen alsnog binnen als je em weer aanzet of oude SMS’jes weggooit, afmeldingsberichtjes als ‘END HVIR‘ of ‘SMSAC OFF‘ konden in mijn geval om de een of andere reden niet bezorgd worden, en vloeken en schelden lucht wel op, maar biedt ook geen oplossing. Opzeggen door ‘STOPALL‘ te SMS’en naar 3111 werkt gelukkig wel

Los van wat er in de algemene voorwaarden staat; Iemand een gratis dienst beloven, en vervolgens bestoken met betaalde SMS’jes is puur diefstal, het importeren van andermans adresboek, met het doel die adressen te spammen is een op een vergelijkbaar met de werking van een wormvirus of spyware, en deze hele gang van zaken is in elk geval een overtreding van hun eigen user conduct die stelt dat het voor de gebruikers verboden is anderen lastig te vallen (Na het tekstje ‘You agree not to do any of the following actions while using the Service:‘ volgt meteen ‘Harass, “stalk”, threaten, embarrass or cause distress or discomfort upon another SMS.ac participant, user, or other individual or entity‘) en het zou me niks verbazen als het zelfs strafbaar is mensen te lokken met teksten als ‘Join SMS.ac – It’s FREE’ terwijl het
gebruik ervan botweg euro’s per week zal gaan kosten.
Als het wel mag.. hee, bij mij kun je een gratis comuter bestellen. Ik reken je alleen 900 euro bezorgkosten, maar dat vertel ik van tevoren niet

Tsja.. eigenlijk kan ik het de lui van SMS.ac helemaal niet kwalijk nemen dat ze graag een boel miljoenen willen verdienen aan wat ze zelf de ‘Singles Industry‘ noemen, en dat ze daarvoor contacten hebben met 400 telecombedrijven in 170 landen is best indrukwekkend. Ik zou ‘t alleen heel erg waarderen als ze dit alles op een ethische en beschaafde manier zouden doen.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Vandaag ben ik afgetreden als bestuurslid van CNV Jongeren, de enige jongerenvakbond van Nederland. Na het aanhoren van wat lovende, vleiende woorden en het in ontvangst nemen van een royaal boeket en een cadeaubon kwam er een einde aan een periode van vier jaar, vol hoogte- en dieptepunten en verschillende smeuiige annekdotes, die ik hier niet zal oplepelen
Wat een hystorische dag.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Al sinds 1997 doe ik m’n bankzaken online met Rabobank-internetbankieren, en dat bevalt nog steeds prima. Het werkt probleemloos vanaf elke computer waar ook ter wereld, en het duurt maar een paar seconden voor overgemaakt geld ook echt bij iemand anders op de bankrekening staat.
Tot deze week. Mijn Digipass doet het niet meer. Ik kan knopjes drukken wat ik wil, maar als ik hem vraag een inlogcode voor me uit te rekenen, krijg ik alleen maar een schermpje met het woord ‘telebank’
Vervelend apparaat.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Vandaag kreeg ik zomaar een e-mail van Sinterklaas.
In een gedicht werd ik uitgenodigd een speciale pagina te bekijken die hij tijdelijke had geparkeerd op de webspace van Woordenaar, met daarop een afbeelding van een zonnebloem en een geloopt stukje muziek. ‘Hey… it’s the sun, and it makes me shine.’ Als ik het goed heb opgezocht komt dat uit een nummer van The Polyphonic Spree.
Weer eens wat anders dan de chocoladeletter, pantoffels en portemonnen (ja, dat heb ik ook allemaal gekregen)

Dank u Sinterklaasje.

En bedankt Matijn voor het verdelen van de lootjes, en Midas voor de sint-smilie.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Af en toe gebeurt het dat een zoekmachine je naar een heel andere pagina leidt dan je zocht. Zo is er kort geleden iemand op mijn pagina terecht gekomen met de zoekterm nachtdienst in de kolenmijn, terwijl ik het daar echt nog nooit over heb gehad.
Zelf kwam ik bij het zoeken op de term ‘stroper‘ terecht op een pagina met de nogal mysterieuze titel Maanrag, die volledig gewijd is aan anagrammen. Woorden of zinnen die volledig bestaan uit de letters van andere woorden of zinnen. De voorbeelden op die site hebben me ertoe aangezet zelf ook eens op een creatieve manier met lettertjes te gaan schuiven. Weer eens wat anders dan de knullige sinterklaasrijmpjes die toch een beetje bij deze tijd van ‘t jaar horen

Na wat gepuzzel ontdekte ik dat je ‘Anarchist I’ krijgt als je de letters uit mijn voornaam door elkaar husselt. Een heel bruikbaar pseudoniem, als ik het ooit nodig ga vinden tegen de G7 te demonstreren ofzo
Langer, en ook wat vager is ‘Blitse bikkelnar in China’. Dit anagram bevat alle letters uit zowel mijn voor- als achternaam, bestaat in zijn geheel uit echte Nederlandse woorden, maar slaat voor de rest natuurlijk helemaal nergens op. Ik ben tenslotte nog nooit in China geweest.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Vandaag is het wereld-AIDS-dag. Natuurlijk zou dat een mooi moment kunnen zijn om op te sommen hoeveel mensen er wereldwijd wel niet besmet zijn, en hoeveel eraan overlijden, terwijl deze ziekte hier ondertussen al als een gewonen chronische ziekte wordt beschouwd, waar je zonder veel problemen best oud mee kunt worden, maar dat soort dingen kun je elders ook wel lezen, en komt eigenlijk alleen maar belerend over.

Begin december is ook altijd zo’n moment van ‘t jaar dat je je druk gaat maken over wat voor kalender je ‘t volgende jaar aan de muur wilt hebben. Daarom heb ik vandaag 15 euro overgemaakt op giro 8365 van het Aids Fonds te Amsterdam, onder vermelding van ‘Stenders-Vroeg-Op-Kalender‘. De opbrengst daarvan gaat in z’n geheel naar ‘t AIDS Fonds, en het levert in elk geval een boeiende kalender op

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Beter.. de vrachtwagen van Jovink, die gisteren werd gestolen, is weer teruggevonden.

Eigenlijk schrok ik best wel toen ik gisteren hoorde dat dat ding gestolen was. ‘t Is toch een rijdend stukje Nederlandse muziekgeschiedenis. Niet alleen zat de oplegger vol instrumenten, geluidsapparatuur, decorstukken, vlammenwerpers en meer van dat spul, en heeft ie op wel heel veel blubberige backstageterreinen gestaan, maar het ding is bijvoorbeeld ook (alweer 3 jaar geleden) gebruikt om de tijdens zijn werk omgekomen man achter de schermen Bastiaan Hekkers naar z’n laatste rustplaats te brengen.
Wanneer blijven mensen nou eens van andermans spullen af?

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Time flies. One year ago, I met some people in Canberra who showed me the local lightlife. On my own, I would never have found out about places like King O’Malley’s, Wig & Pen or Nightclub Babylon.
Further on, those people learned me to eat fries with gravy (got addicted to that stuff, actually) and offered me a lift to Sydney, which I gladly accepted.

This lead to one of the weirdest experiences I’ve had in Australia. November 29, 2003. Before we even left Canberra, I heard a song playing on the car-stereo. A song I recognised immidiately, and one of the last songs I would expect to hear at this place and this time. I heard the song ‘Zij’, performed bij Marco Borsato.
Seeing my confused reaction, the Nepalese girl sitting in the back seat (don’t remember her name, but I do remember she’s gorgeous) told me they liked and played this song a lot, even though they couldn’t understand what it was about.
I told this was a song by a dutch/Italian artist, who’s married to the girl who used to turn over the letters in the dutch version of ‘Wheel of fortune’ (although I mixed it up with ‘Price is Right’), and that I could manage to translate the lyrics.
For some reason, I kept postponing. Untill now. Exactly one year later.

The not extremely accurate translation can be found here.