N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Most of the people who went to Penonome to watch the solar-eclipse have gone home. Some might (might, not will) have decided to visit this page tho stay informed about my further *erm* adventures..

Right now, I’m staying in a hostel right in the heart of Panama City. There are foreign banks all around. Great location. Marvelous skyline, and I can even see the ocean from the balcony on the 8th floor.

Well, since I like to complain about things, I’d like to add that this is’nt the quietest dorm I ever slept in. Street noises (honking cars passing by, alarmbells ringing etc) and people chattering on the balcony are to blame for that.
Furthermore, the shower will only dispense cold water to me, but that’s fine. At least I’m able to wash myself. It’s not extremely warm down here, but the humidity is kinda high, so the weather makes me feel sweaty and sticky. And there’s nothing as refreshing as a cold shower is!

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Ja, de zonsverduistering is voorbij. Net als een heleboel andere fanatici stond ik te kijken vanaf het vliegveld van Penonome. Het weer was niet denderend. Op de heenweg regende ‘t zelfs. Niet de eerste bui van de week, trouwens. Het was behoorlijk bewolkt en regenachtig de afgelopen dagen
Desondanks was de verduistering zelf redelijk goed te zien. De wolken waren niet dik genoeg om het zicht op de zon helemaal weg te nemen. De maan ook niet, maar toch.. 99% bedekkig is ook niet gek.
‘t Was leuk. Stuk minder indrukwekkend dan een totale zonsverduistering, maar desondanks best leuk om naar te kijken.
Foto’s volgen nog. Hier staat alleen een PC met veel spyware, een waardeloos (maar wel hufterproof) toetsenbord, maar geen USB-aansluiting.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Inmiddels alweer een mooi tijdje geleden geland in Panama, en ja, dit resort is echt een plaats die bijna te fout is voor woorden; 8 restaurants, 7 zwembaden, bars, een disco, een casino, en op een paar dingen na is alles gratis. Alleen bellen, intenetten en excursies kosten geld (en ja, de kamerhuur ook, en daar is het stervenskoud vanwege die rot-airco).
Maar toch. Het weer hier is lekker (beetje vochtig en benauwd). Nu alleen nog uit zien te vinden waar de rest van de groep is. Ik heb nog niemand gezien.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

I¥m leaving today

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Het duurt echt geen hele week meer voor er weer ergens op de wereld een totale zonsverduistering te zien is.
Het enige probleem; hij is alleen te zien vanaf de Stille Oceaan. Er is werkelijk geen schilfertje land op de wereld waar de zon echt helemaal bedekt zal gaan worden door de maan.
Vandaar dat er nu drie cruiseschepen vol fanatiekelingen onderweg zijn naar een stukje oceaan waar je wel goed kunt kijken. Over eentje daarvan heb ik me al een keer druk gemaakt; prijzig.

Het moge duidelijk zijn dat deze boten inmiddels al onderweg zijn naar een mooi plekje om te kijken. Zonder mij
Gelukkig heeft een van de passagiers van de Galapagos Legend een Iridium-telefoon bij zich, zodat ie met z’n laptopje het internet opkan. Tot nu toe heeft hij het gepresteerd elke dag z’n reisverslag een stukje uit te breiden met wat foto’s en een verhaaltje.
Een prestatie op zich, maar ook de beschrijvingen bij het deel van de reis die nog moet komen zijn niet slecht. ‘The plan: At sea, sailing towards the eclipse centerline. Are we bored yet?‘ bij 6 april, na twee dagen alleen water. Tsjah..

Dat is ‘t dus; wie de komende dagen thuiszit en zich afvraagt wat voor spectaculair natuurverschijnsel plaatsvindt op de dag dat de paus wordt begraven, of wie het gewoon leuk vindt reisverhalen van anderen te lezen; kijk eens op de pagina van Fred Bruenjes.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Eigenlijk ben ik wel een beetje zenuwachtig. Vandaag wordt er gestaakt bij veel bedrijven die onder de Metalektro-CAO vallen, of beter gezegd; vielen. De vorige CAO liep in juli 2004 af, een nieuwe is er nog niet, en de onderhandelingen blijven maar vastlopen. Vandaar die staking.
Ook bij het bedrijf waar ik nu alweer bijna een jaar rondloop wordt vandaag gestaakt. Kan ik eerlijk gezegd ook best wel begrip voor opbrengen. Alleen val ik, als uitzendkracht, onder een heel andere CAO. Hoeveel begrip ik ook op kan brengen voor deze aktie, en hoe solidair ik ook ben, ik ben wel van plan vanavond gewoon naar ‘t werk te gaan.
Maar ja; een beetje nerveus ben ik wel. Wie staken er mee en wie niet? Laten ze me wel binnen als ik straks voor de poort sta?

Update: Het verliep dus heel relaxed. Bij de poort stond een handjevol mensen met oranje hesjes gemoedelijk te staken en flyers uit te delen. Natuurlijk werd me vriendelijk gevraagd alsnog te besluiten vanavond niet te gaan werken. Maar ja; zoals hierboven al staat val ik onder een heel andere CAO. Feitelijk werk ik voor een heel ander bedrijf. Al zou ik uit solidariteit besluiten me bij de groep stakers aan te sluiten, dan zou ik geen ene cent te zien krijgen uit de roemruchte stakingskas. Op die manier wordt protesteren ook weer een dure hobby.

Uiteindelijk heb ik de afgelopen nacht eigenlijk best prettig gewerkt. Alleen het terug naar huis rijden was mooier. Lief half maantje in de lucht, een vuurrode opkomende zon, rijp op de velden en damp boven de sloten.
Wie denkt er nog aan geld en arbeidsvoorwaarden bij het zien van zoiets?

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Waanzinnig! De Astronomy Picture of The Day van vandaag levert eindelijk het bewijs dat er vloeibaar water te zien is op Mars!

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Pffff… Ik probeer iets zinnigs te schrijven over die verkiezingen in Zimbabwe, maar ‘t lukt voor geen meter.
Maar ja.. wie graag een idee wil krijgen wat voor gast die huidige president is, lees dan dit fijne kranteartikel eens. Zegt genoeg.

De afgelopen tijd hebben twee journalistes van het NOS-Journaal op een toeristenvisum door Zimbabwe gereisd, en verslag gedaan van hun reis. Hartstikke verboden, maar ‘t kan niet anders.
Hun reisverslag leest prettig weg, en heeft voor mij ook iets herkenbaars. Vanwege die twee keer dat ik dat land tijdens een vakantie bezocht.

Gek genoeg kan ik nog ‘t minst uit de voeten met die wisselkoers tussen de Zimbabwaanse en Amerikaanse dollar. Nicole le Fever en Esther Bootsma kregen dus 13.000 Z$ voor 1 Amerikaanse dollar. De laatste keer dat ik in Zimbabwe was, was dat nog 1000. Een jaar daarvoor kreeg je zelfs maar 80 Zimbabwaanse dollars voor een dollar. Jeumeg, wat een inflatie!

Ook hier een update: Bleeeeh! De einduitslag maakt me niet vrolijk; 78 van de door het volk te kiezen zetels gaan naar de zittende regeringspartij. Tel daar de 30 door de president in te vullen zetels bijop, en je krijgt een ruime twee derde meerderheid. Genoeg om die wijzigingen door te drukken die Mugabe zo graag wil, zoals de oprichting van een senaat en de mogelijkheid voor Mugabe om z’n eigen opvolger aan te wijzen als ie in 2008 met pensioen gaat.
Niet dat die oppositiepartij zo geweldig is, maar eigenlijk had ik stiekem wel gehoopt op een wisseling van de wacht. Nag wel een keer, na 25 jaar hetzelfde.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Kijk.. dit is nou fijn om te horen;
‘De Staat maakt zich schuldig aan leeftijdsdiscriminatie door jongeren van 13 en 14 jaar geen recht te geven op een wettelijk minimumloon. Die uitspraak deed het Gerechtshof in Den Haag in een zaak die is aangespannen door de vakcentrale FNV en CNV Jongeren. FNV en CNV zijn erg blij met de uitspraak in deze zaak die al ruim acht jaar sleept. (…)‘

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Sinds afgelopen zaterdag is het weer zomertijd. Iedereen zet de klok een uur vooruit, zodat het net lijkt alsof het ‘s avonds langer licht blijft en dus kunt besparen op je energiekosten. In werkelijkheid sta je gewoon een uur eerder op. Vond ik dit jaar niet echt leuk, want m’n wekker liep af om 5 uur ‘s ochtends (da’s 4 uur wintertijd)
De zomertijd is voor het eerst ingevoerd tijdens de eerste wereldoorlog, later afgeschaft, en eind jaren 70 opnieuw ingevoerd vanwege de oliecrisis.
Energieleverancier Nuon heeft eerder deze week een persbericht de wereld ingestuurd, omdat ze een onderzoek heeft laten doen naar wat de zomertijd nou eigenlijk oplevert, en wat men ervan vindt. Om met dat laatste te beginnen; 43% van de bevolking is blij met de zomertijd (volgens Nuon is dat het merendeel van de Nederlanders) 11% is tegen en de overgebleven 46% heeft zoals altijd geen mening.

Fel tegenstander van de zomertijd durf ik mezelf niet te noemen, maar echt gelukkig ben ik er niet mee. Vroeger opstaan (mini-jetlag!), alle klokken in huis verzetten (m’n telefoon en horloge stonden tot vandaag nog ingesteld op wintertijd), verkeersongelukken door de laagstaande zon (waar je dankzij de zomer- en wintertijd geen 2, maar 4 keer per jaar mee te maken krijgt) en het hele gedoe rondom het klokken verzetten is ook best verwarrend. Uit het Nuon-onderzoek blijkt dat maar liefst 30% van de bevolking denkt dat de klok een uur teruggezet moet worden aan het begin van de zomertijd.
Voor de rest is het natuurlijk ook verwarrend dat aan de andere kant van de oceaan de zomertijd pas op 3 april ingaat, en dat ze in die paar landen op het zuidelijk halfrond waar ze ook een zomer- en wintertijd hebben de klok precies de andere kant opzetten (daar is ‘t nu wintertijd), waardoor het tijdsverschil tussen noord en zuid groter wordt. Dat niet alle landen eraan meedoen maakt ‘t ook lastig. In Canada, de Verenigde Staten, Brazilie en Australie is het zelfs zo dat ze in sommige delen van ‘t land wel zomer- en wintertijd kennen, maar in andere delen niet.
Ik heb ooit van iemand (die er zelf aan mee had moeten doen) gehoord dat een best wel belangrijke teleconferentie tussen Japan en Nederland uiteindelijk niet door is gegaan, doordat de Japanners een uur te vroeg probeerden verbinding te krijgen met een leeg kantoor in Nederland. De Japanners hadden er geen rekening mee gehouden dat in Europa de wintertijd weer in was gegaan.

Persoonlijk vind ik ‘t hele gedoe een beetje onhandig, dat klokken verzetten, maar ja.. de zomertijd is ook helemaal niet bedoeld om handig te zijn, en dat je je fitter voelt in de zomer komt ook niet door dat ene uurtje. Het enige doel van de zomertijd is energiebesparing. Wordt dat bereikt? Ja; Nuon heeft becijferd dat de zomertijd ons allemaal 14 miljoen euro per jaar aan energiekosten bespaart. Naar boven afgerond komt dat neer op 1 euro per persoon.
Leuk, maar ik vraag me af of je niet een veel grotere besparing kunt realiseren als je woningen slimmer zou inrichten en beter isoleert. De grootste energieslurper in de zomermaanden is tenslotte niet de schemerlamp in de kamer of de lamp boven de keukentafel, maar de airconditioning.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Echt, de mensen achter Paaspop hebben voor dit jaar een prachtig stukje vakwerk geleverd… Autumn, Therapy?, The League of XO Gentlemen, en zelfs Gerard Joling en Wipneus & Pim!
Alleen denk ik niet da’k er veel van mee zal krijgen. Geen kaartje gekocht, geen vrije dagen opgenomen, invoering van de zomertijd.
Volgend jaar weer?

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Pretpark Walibi, het vroegere Six Flags, is weer open. De moeite waard een klein kijkje te nemen. Letterlijk, want ik was weer eens aan de late kant; de parkeerwachters waren al naar huis (dus parkeren was gratis), en ook bij de ingang werd niet meer gecontroleerd (dus de entree van ‘t park was ook al gratis!)
Zo aan het begin van een nieuw seizoen zie je natuurlijk wel mensen rondlopen die trots een press- of gast-pasje om hun hals hebben bungelen, en uiteraard lopen er ook hobbyisten rond van bijvoorbeeld Freizeitpark-Tester.de en Themepark.nl
Zijn er veranderingen? Ja; er is een attractie bijgekomen. De Splash Battle; een monorail waarbij het de bedoeling is dat je mensen in andere karretjes of aan de kant van de baan trakteert op een lekker koude klats water.
Voor de rest is het park nu weer iets meer gericht op families; de echt heftige opzekoppe kotsattracties hebben het veld geruimd (waar ooit de Double Inverter stond vind je nu een toegangspoort naar de kinderboerderij), in Walibi Land (het vroegere Bugs Bunny Kinderland) zijn de kleuren nu feller en paden breder waardoor je de weg net iets makkelijker kunt vinden, en de hele thematiek is natuurlijk veranderd. Niks geen Looney Tunes meer.
De veranderingen zijn niet wereldschokkend, maar het is echt duidelijk te zien dat de nieuwe eigenaar de boel flink onder handen heeft genomen.

Alle achtbanen staan nog steeds op hun plaats, al hebben ze in sommige gevallen een nieuwe naam gekregen. Er was helaas geen tijd meer voor een ritje; half vijf binnenstrompelen in een park dat om vijf uur sluit is niet zo heel tactisch

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Voor ik ‘t vergeet; sinds gisteren ben ik gecertificeerd gloeier!

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Zaterdag Zo.. dat klinkt ook niet gezond.. gelukkig heb ik nog niks meegekregen van die griepgolf (even afkloppen…)
Zaterdagavond Snif… snotter…
Zondag Ach, vroeg gaan slapen met een ibuprofennetje en wat water, dan is ‘t morgen wel over.
Maandag Au.. zal ik me toch maar ziekmelden?
Dinsdag Gezellig.. het UWV aan de lijn.. of ze me alvast voor vrijdag beter mogen melden
Woensdag Hee… het gaat nu ook al een beetje zonder hoestdrank en pijnstillers.
Donderdag Wat een lawaai.. ik kan niet slapen..
Donderdagavond Het plafond komt nu wel erg op me af.. toch maar weer werken?
Vrijdag Hopelijk is ‘t maandag echt goed over. Ziek zijn is een dure hobby.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Het schijnt erbij te horen om teksten te typen over mensen die je om je heen ziet in het openbaar vervoer. Bij gebrek aan iets fatsoenlijks om over te zwetsen (en een wat snotterige fysieke gesteldheid… griepjes reizen ook per trein) volgt hier een boeiend en waargebeurd verhaal.

Na afloop van de Carrierebeurs zit ik in de trein van Amsterdam naar Arnhem. In Utrecht stappen twee dames in. Overduidelijk moeder en dochter, en overduidelijk een beetje melig. Ze komen tegenover me zitten. Met hun avondeten; twee Whoppers. Ruikt hemels.
De mama lijkt niet bekend met het fenomeen Whopper. Ze vraagt wat het eigenlijk is wat ze te eten krijgt.
Ik stop het blaadje waarin ik zat te bladeren, het augustusnummer van strandblad Breeze, in mijn tas. Het tafereeltje voor me is veel vermakelijker.
‘Toch wel met bacon en kaas’, vraag ik. Dochter, als je vluchtig kijkt lijkt ze wel wat op Sylvie Meis, geeft me daarop een bevestigend antwoord, in combinatie met glinsteroogjes en een schitterende glimlach die maar een ding lijken te zeggen; Eindelijk iemand die ook beseft dat een Whopper niet zomaar een hamburger is, maar een culinaire belefenis op een broodje.

Blijkbaar doe ik iets goed, want moeder scheurt redelijk spontaan een stukje van haar Whopper af, en geeft het aan mij. Ook krijg ik te horen dat dit vrolijke duo al een uur of zes in de trein zit. Dochter wil een studie gaan volgen om zangeres mee te worden, en daarvoor heeft ze, na eerdere bezoeken aan opleidingsinstituten als bijvoorbeeld Fontys in Einhoven en de Rockacademie in Tilburg, vandaag een open dag bezocht in Leeuwarden. Beetje onlogisch; als je daarvandaan naar Arnhem of Nijmegen wilt kun je tenslotte beter in Zwolle overstappen, maar okee… Utrecht kan ook.
De rest van het verhaal is wat minder boeiend. Dat gaat over auditie doen, CD’s maken, mensen met een gitaar charteren. Dat de wereld draait om Mery Janssen en Berber (volgens mij een en dezelfde persoon) en wat al niet meer.
Nog voor de trein in Arnhem aankomt, heb ik ook van dochter een stukje Whopper gekregen, en ben ik een heel stuk wijzer. Eigenlijk best leuk als mensen ‘t niet alleen okee vinden als je een gesprek meeluistert, maar je zelfs de kans geven je erin te mengen en je tegelijkertijd nog te eten geven ook.