N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Ja, ik weet het. Elke toerist die hier in de buurt is gaat eerst naar de Blue Mountains. Ja, ik wist al langer dat de blauwe kleur die de rotsen lijken te hebben komt door de gassen die door de eucalyptussen worden uitgescheiden (an dat je daar heel goed muggen mee weg kunt jagen).
Wat ik nog niet wist is dat de Blue Mountains helemaal niet zo hoog zijn (Mount Wellington in Hobart is hoger) en dat het eigenlijk helemaal geen gebergte is.

Iets na half zeven ‘s ochtends zou ik opgehaald worden, op de stoep bij Bondi Beachhouse, maar tijdens het wachten kreeg ik een telefoontje dat ze iets later zouden komen. Jammer, maar wel heel netjes dat ze even bellen.
Na een rondje langs allerlei hostels waar nog lui werden opgepakt werd eerst gestopt in het Olympisch dorp, net buiten Sydney. Wel leuk om te zien dat ze een fontein hebben gebouwd van de gasbrander waarin het Olympisch vuur gebrand heeft.
Na een minuut of twintig wordt het tijd echt richting Blue Mountains te vertrekken.
Eerst een waterval in de lower blue mountains. Mooi grillig landschap, met veel (of alleen maar) begroeide geerodeerde zandsteen rotsen, en een heel prettige wandeling.
Het is daarna alweer middag, en tijd om te gaan lunchen in Katoomba, en daarvandaan gaan we naar het uitzichtpunt waar echt elke toerist wel eens geweest is, en zich op de foto heeft laten zetten met de Three Sisters op de achtergrond, en daarop ben ik geen uitzondering.
Het laatste stukje van de excursie is het boeiendste. Een regenwoud bij Katoomba Falls, en in ongeveer duizend traptreden loop je van de bovenkant van de gorge naar beneden. Hier zie je echt leuke planten en boeiende dieren, waaronder de funnelweb spider. Het gif daarvan is giftig voor jonge muizen en primaten (dus ook voor mensen, een kleuter is binnen een kwartier dood).
Ergens wel vreemd, want deze spin jaagt helemaal niet op muizen of apen, dus waar is dat gif dan voor nodig?

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Een uurtje geleden ben ik gebeld door Marjolein Dekkers van Weg met BNN en als dat gesprekje niet sneuvelt op de montagetafel ben ik vanavond ergens tussen 20 en 21 uur te horen op radio 1.

Een smalbandversie van het interview is hier te horen (612 kb) en de hele uizending staat hier (75,5 mb)
Met dank aan MT Brainz

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Kijk.. dit is prettig. Slapen op loopafstand van het strand.
Vanmorgen ben ik van Bondi Beach (viel wat tegen. Geen bijzonder indrukwekkend strand, wel gezellig) langs de kust naar Bronte gelopen, en daar heb ik echt een eeuwigheid gekeken hoe de oceaan tegen de golven beukt in een nevel van ziltig water. Zoute regen. Heel indrukwekkend.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Okee, niet helemaal Sydney. Zit nu in Bondi, dicht bij het strand. Valt wel op dat het hier een stuk vroeger donker wordt dan in Tasmanie.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Omdat het m’n laaste dag is in Tasmanie heb ik wat musea bekeken, en het was nog boeiend ook.
Bij het Tasmanian Museum was ik gisteren al even binnen geweest.
Heel divers. Kamers met opgezette Tasmaanse dieren (inclusief de uitgestorven Tasmaanse tijger), schilderijen, standbeelden, Chinese kunst en bankbiljetten worden afgewisseld met een permanente expositie over het leven van de vroege kolonisten, ballingen en dwangarbeiders en een expositie over de oorspronkelijke bewoners.
Opvallend dat er in die laatste kamer wordt gesproken over ‘invaders’, terwijl ze het in de andere kamers hebben over ‘settlers’.

Aan de andere kant van de weg zit het Maritime Museum. Wel aardig, maar er staat wel erg veel spul op een kleine oppervlakte.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Klipsi loopt op Antarctisch pakijs en bekijkt de omgeving met zijn verrekijker. Een nieuwsgierige pinguin loopt zijn kant op.
Klipsi vraagt zich af of dit dan eindelijk zijn kans is te dansen met een pinguin, gaat op z’n knieen zitten, steekt z’n armen opzij en roept ‘Kroak!’
De pinguin kijkt een beetje verbaasd, begint met haar vleugels te zwaaien en antwoordt met een vriendelijk ‘Krooak!’
Ook wanneer Klipsi met z’n bovenlichaam begint te wiebelen doet de pinguin hem na. Er is contact. Tranen van geluk springen in Klipsi’s ogen. Dit gelooft niemand.

Het waargebeurde verhaal bij de bovenste foto op deze pagina (de foto is nu ook terug te vinden op de weblog van Suuz)

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Gisteravond vuile kleding gewassen, om vanmorgen te ontdekken dat de twee kledingstukken die het meest aan een wasbeurt toewaren (en die zijn echt al superranzig) nog ongewassen in m’n tas zitten.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Ja, ik weet dat het de naam van een pornoactice had kunnen zijn, maar Sandy Bay is gewoon de wijk waar de uni staat. Heel onschuldig dus.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Bedankt thuisfront voor het om 23 uur (Nederlandse tijd) nog oppakken van de telefoon en eht online zetten van 422 oude mailtjes.
Bedankt mensen van de university van Hobart voor het (al dan niet telefonisch) helpen met zoeken naar waar ik eigenlijk moet zijn.
Bedankt busschauffeur die me op tijd in Sandy Bay heeft gekregen.
Bedankt mensen die de afgelopen dag hebben lopen organiseren en er presentaties hebben gegeven.

Dank je.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Hobart lijkt in niets op een studentenstad, maar heeft wel degelijk een universiteit.
Dat is de plaats waar mensen die gisteren hier in de haven aan zijn gekomen met de Khlebnikov een lezing zouden geven.
Het was alleen vrij moeilijk erachter te komen waar precies, maar na heel veel moeite is het gelukt te ontdekken dat dat in Lecture Theatre 2 van het Department of Physics was, en ik was maar een kwartier te laat (maakte niet uit, want ze moesten nog beginnen).
Het was in elk geval best wel de moeite waard.

Deze dag was georganiseerd door de kereltjes die voor een Iraans tijdschrift naar de zuidpool zijn geweest op de Khelbnikov, samen met mensen van de Astronomical Society of Tasmania

De eerste spreker was NASA-medewerker Fred Espenak die het een en ander vertelde over zonsverduisteringen in verleden, heden en toekomst. Vooral propaganda voor zijn eigen site bij de NASA, maar wel erg nuttig.

Daarnaast werd er wat verteld door mensen van de Japanse groep, die een live-webcast hadden verzorgd, gasten die onderzoeken hadden gedaan voor dat studentenprojekt in Zwitserland, mensen van de Astronomical Society of Tasmania en door de man die iedereen eigenlijk alleen maar kent als Klipsi.

Geweldig om te horen hoe de nu al klassieke foto van Klipsi met de pinguin is ontstaan, en hoe dat kereltje het toch elke keer weer redt zonsverduisteringen, tornado’s en andere natuurverschijnselen te kunnen bekijken.

Minder leuk om te horen dat de meeste experimenten die uitgevoerd waren niet echt geslaagd zijn, dankzij het niet geweldige weer, stress of bevroren batterijen.
De Japanse webcastgroep heeft ook behoorlijk veel last gehad van kapotte apparatuur, waardoor de zonsverduistering zelf alleen met een groothoeklens te bekijken is geweest, en niet in close-up.

Boeie. Iedereen was best positief over de afloop van hun tochtje met de Russische ijsbreker Kapitan Khlebnikov, en dit dagje was wel een nuttige, leerzame en zinnige aanvulling op m’n rondvlucht boven de zuidpool van alweer meer dan een week geleden.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Hobart, een knus jeugdhotelletje, iets na vijf uur ‘s ochtends. Ik moet m’n kamer delen met twee oude bebaarde mannetjes die allebei vreselijk snurken. Tasmanian devils zijn er niks bij.
Op de bank slapen lijkt me een beter idee.
Wel raar. Je ontvlucht de hectische, grote stad Sydney, maar rust vind je niet.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Ben net naar de chinese tuin op de grens tussen Chinatown en Darling Harbor geweest. Behoorlijk rustgevend en wel een mooi contrast, zo’n tuin met wolkenkrabbers op de achterond.
Zou me voor kunnen stellen dat er mensen zijn die een abonnementje op die tuin nemen alleen om er af en toe te lunchen.

Hoewel ik nog niet veel van Sydney gezien heb pak ik zo de trein naar het vliegveld en ga ik naar Hobart. Hier kom ik volgende week toch weer terug.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Vreemd. Overdag loop je rond met het voornemen vroeg te gaan slapen, maar zo tegen negen uur ‘s avonds begint het toch te jeuken. Lekker schoonertje Carlton drinken.
Alleen is het vanavond wel heel erg druk in de Scubar.
Komtom dat de jugs (soort pitcher, maar dan half zo groot) vanavond maar 6,50 kosten, en er wordt een krabbenrace gehouden.
Niet echt een boeiende sport om te kijken. Buitengewoon saai zelfs; de krab die het eerste naar de rand van de tafel loopt heeft gewonnen.
Vreemd dat je daarmee zoveel mensen in een anders zo rustige kroeg lokt.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Tijdelijk heb ik een ander telefoonnummer. Ik zit nu bij Optus, en m’n oude simcard zwerft ergens in m’n jaszak.