Briljant!

Illegaal vuurwerk ontdekt

DOETINCHEM/HALLE – Het Regionaal Vuurwerkteam van de politie heeft zaterdagavond een grote slag geslagen.

In het buitengebied van Halle werd in een vrachtauto ongeveer 3000 kg illegaal vuurwerk aangetroffen.

(Uit de Gelderlander)

Ik zie ‘m nu pas, omdat Gmail dit bericht in m’n spamfolder had gedropt, maar een uur of 5 nadat ik in de winkel had bezocht, kreeg ik het advies datgene te doen wat ik net had gedaan. Mag ik daaruit concluderen dat wachten op antwoord geen zin heeft?

Bedankt voor uw vraag.

Hema Consumentenservice

Hij doet het! Zonet is m’n waterkoker automatisch afgeslagen, wat betekent dat het water veilig en snel aan de kook is gekomen, en het betekent ook dat ik er nu eentje heb waar wel een voetje bijzit.
Een goed gevoel. De moeite waard om nogmaals de afstand tussen hier en winkelcentrum af te leggen. Er werd helemaal niet moeilijk gedaan over omruilen voor een nieuwe. Uiteraard daarbij wel vast in de winkel geopend, en dat was maar goed ook, want de eerste waterkoker die ik uit het schap trok, bleek ook z’n voedingsvoetje te missen. Ugh… het is een epidemie! Misschien heeft Sinterklaas ook wel een aantal waterkokers zonder voetje aangeschaft… dat betekent teleurstellingen, vrijdag
Maar goed… ik ben veilig thuis, ondanks de werkelijk spekgladde weg. Als ik klaar ben met was ophangen ga ik slapen.

Een week geleden heb ik contact opgenomen met de klantenservice van de HEMA, omdat de snoerloze waterkoker die ik vorige week dinsdag heb gekocht, echt helemaal snoerloos bleek. De ‘meegeleverde voet’ zat niet in de doos. Ik zou ‘binnen enkele dagen’ antwoord krijgen, maar tot nu toe is het nog stil. Vandaar dat ik vandaag besloot de winkel te bezoeken met ‘t doel me bij de balie te melden met m’n probleempje. Ik wil wel graag een keer een kopje thee zetten.
Google meldt dat ‘t winkelcentrum vanaf 8 uur geopend is, dus dat kan mooi, aansluitend op de nachtdienst. Dat klopt, het winkelcentrum was open… het zou nog fijner zijn als de winkels zelf dat ook waren…

Vandaag is het wereld AIDS-dag, maar ik denk aan cholera. De minister van Volksgezondheid in Zimbabwe heeft de bevolking opgeroepen geen handen meer te schudden om de verspreiding van cholera tegen te gaan. Dat komt dus nog bovenop de bestaande water- en voedseltekorten, in een land waar een kwart van de bevolking HIV-positief is, en de inflatie zo hoog dat prijzen in de winkels driemaal daags worden verhoogd. Gatver.

Twee maanden geleden is de importheffing van 66% die in het verleden op spaarlampen zat afgeschaft. De laatste tijd heb ik geen lampen meer gekocht, dus wat het feitelijke effekt op de verkoopprijs is geweest durf ik niet te zeggen. Wat ik wel jammer vindt, is dat deze maatregel het min of meer doet voorkomen alsof spaarlampen beter zijn dan gloeilampen. Zuiniger met energie, dat zijn ze, en ze gaan lager mee, maar in wezen zijn ook spaarlampen totaal verouderd. Het is gewoon een complete TL-buis, compleet met starter in een minimini-behuizing. Ingenieus, maar barstendsvol chemische rotzooi, en ja, ook spaarlampen gaan kapot, en lang niet iedereen behandelt ze netjes als klein chemisch afval. Ja, en ik ben een zeikerd… ik vind het hinderlijk dat zo’n lamp de eerste minuten ongeveer evenveel licht geeft als een klein kaarsvlammetje in de verte.
Ik word veel, veel gelukkiger van LED-verlichting. Heeft niet meer nodig dan wat spoeltjes en een gelijkrichter, brandt direct helder, gebruikt veel minder stroom dan een spaarlamp, en gaat ook nog eens langer mee. Helaas zijn ze in aanschaf op dit moment een stuk duurder, maar ja… dat waren spaarlampen 20 jaar geleden ook, en dat zit ‘m niet in de materiaalkosten. Die paar koperdraadjes en diodes kosten niet zoveel, maar onbekend maakt onbemind. Zal op den duur wel komen.

Begin deze maand vertrok de Amsterdam-Dakar Challenge richting Gambia. Omstreeks deze tijd horen de teams aan te komen. Ik heb net even gechackt, en de drie mensen van m’n werk, en de oud klasgenoot die meerijden zijn al binnen. Vanuit een koud Nederland wil ik ze daar van harte mee feliciteren.

Gisteren heb ik geïnvesteerd in een huishoudelijk apparaat. Een nuttig apparaat. Een waterkoker. Een snoerloze, elektrische waterkoker van de HEMA.
Het enige dat een beetje vervelend is, is dat niet alleen de kan zelf snoerloos is, maar dat er in de doos ook niets is terug te vinden van een dingetje om de verwarmingsspiraal in de bodem van de kan van electriciteit te kunnen voorzien. Het voetstuk dat is afgebeeld op de doos en wordt genoemd in de handleiding is in geen velden of wegen te bekennen. Tuurlijk, ik zou een snoer aan de drie koperen pooltjes onderin de kan kunnen solderen, maar dat kost me m’n garantie, is niet bepaald veilig en al helemaal niet elegant. Misschien heeft een belletje naar de klantenservice meer effekt.

Wind, regen, hagel, sneeuw… buiten staan zelfs al wat probeersels van sneeuwpoppen (niet van mij, overigens. Ik heb gewoon netjes gewerkt, vandaag)
Kortom, het is weer de tijd dat je bril beslaat zodra je ‘m ‘s morgens opzet. Niet m’n favoriete tijd van ‘t jaar. Gelukkig duurt het nog maar vier maanden voor de lente begint.

Over precies een week is het een half jaar geleden dat ik met zweethandjes bij de notaris zat voor de sleuteloverdracht van dit appartement, en nog steeds heb ik geen TV

Ik mis het apparaat ook niet, trouwens…

Jazeker. Het is weer zover. Ik heb ook een stemformulier gehad, dit keer van het Waterschap Amstel, Gooi en Vecht. Om een beetje een gefundeerde keuze te maken heb ik ‘t Kieskompas ingevuld.
Daarnaast heb ik van twee partijen een gekopieerd A4’tje in de bus gehad; De Socialistische Waterschaps-Vereniging komt met een pamflet waarop ik word aangesproken als huurder (jazeker, onderstreept en vetgedrukt) en zo te zien is dat ook de enige groep waar zij oog voor hebben. Beetje vreemd om zo’n papiertje te bezorgen bij een koopappartement. Ook Eigen Woning en Water! heeft een briefje bij me in de bus gedaan. Volgens Kieskompas de partij die het dichtste bij mijn standpunten past. Een wat uitvoeriger verhaal, maar ook deze groep presenteert zich als een one-issue-partij. Jammer.
Daarnaast heb ik nog altijd een nee/ja-sticker op m’n brievenbus. Is iemand die daar kennelijk geen boodschap aan heeft, mijn stem waard?

M’n verstandskies rechtsonder is er nu ook uit. Het ging goed en vlotjes, al is het nu allemaal nog wat bloederig en pijnlijk.

Heerlijk. Gisteravond het optreden van Eva de Roovere bijgewoond in de Leidse Schouwburg in, verrassing, Leiden. Erg de moeite waard. Een mooie, oude en best knus aandoende zaal, alwaar een zeer talentvol zangeres werd begeleid door dito band. Liedjes met een welhaast poëtische schoonheid. Ontwapenend. Die gitaarsolo die niet ging als had gemoeten maakte ‘t alleen maar mooier, net als de annektdote dat Dokter Bernhard van Bonnie St.Claire werd gedraaid op 3FM, toen de band op weg was van Amsterdam naar Leiden, en de herinneringen die dat nummer opriep aan het optreden waarmee Eva de Roovere en Collete Notenboom in 1999 het Leids Cabaretfestival wonnen. Je zou er bijgelovig van worden.
Na het optreden, toen er nog een bescheiden wachtrij stond voor het tafeltje bij de uitgang waar Eva haar CD’s voorzag van handtekeningen en een zelft te kiezen (zolang ‘t proper is) tekst, zijn we een pint gaan vatten bij Annie’s Verjaardag. Zo’n fijn optreden sluit je uiteraard af met een Koninck of Palmpje. Bovendien regende het, en het zou jammer zijn om aan zo’n fijne avond een snotvalling over te houden. Dat was het huiswerk dat de zaal meekreeg, trouwens. Snotvalling is het Vlaamse woord voor een verkoudheid die een loopneus tot gevolg heeft. Haast niet voor te stellen dat er zo’n mooi woord bestaat voor een toch niet zo heel smakelijk iets.

Deze zondag ben ik stichtelijk begonnen, met een uitvoering van Et exspecto ressurectionem morturorum van Olivier Messiaen, gespeeld door het ensemble van Codarts in de Kloosterkerk in Den Haag. Een lang, gedurfd en zwaar stuk, maar wel erg mooi. Gevolgd door een vergeefse poging sinterklaasinkopen te doen in de Haagse binnenstad.
Inmiddels ben ik weer thuis, en heb ik er een dutje opzitten. Geheel toevallig en ergens best grappig was het eerste nummer dat ik op de radio hoorde toen ik weer een beetje bij zinnen. Fantastig Toch door Eva de Roovere. Apart.
Vannacht volgt nog een nachtdienst, en morgen, aan het begin van de middag, lig ik weer in een tandartsstoel. Als het goed is gaat m’n verstandskies rechtsonder er dan ook uit, maar of dat gebeurt hangt een beetje af van of het rondom die kies die ik nu niet meer heb al voldoende is genezen. Soit.