Het filmpje in mijn vorige postje zal niet het eerste zijn waar iemand aan denkt bij het horen van de omschrijving ‘electrisch karretje met twee versnellingen’ maar een interessante ontwikkeling is het wel. Niet alleen omdat het een bloedsnelle sportauto is, maar ook omdat het een aanjager zou kunnen zijn voor de herintroductie van de electrische automobiel. Herintroductie? Jazeker… nog voordat de verbrandingsmotor was uitgevonden bestonden er al elektrisch aangedreven zelfrijdende koetsen, die tot de jaren dertig van de vorige eeuw relatief gezien best populair waren. Niet alleen omdat ze minder vaak kapot gingen en stiller waren dan de prille automobielen op stoom, diesel of benzine. Het aantal tankstations was toen ook nog niet zo groot als tegenwoordig. Tijden veranderen.

Een recenter probeersel was de EV-1; een elektrische auto van General Motors die tegemoetkwam aan lokale Californische regelgeving, de ‘Zero Emission Vehicle Regulation’. In een paar jaar tijd zijn er daar iets meer dan tweeduizend van geleverd, en stonden er zo’n 8000 man op de wachtlijst. Andere automerken brachten elektrische varianten van bestaande modellen op de markt. Totdat de hiervoor genoemde regulering werd versoepeld. Toen werd de productielijn ontmanteld, de leasecontracten van de geleverde auto’s werden door de fabrikant opgezegd, en deze wagens zelf eindigden in de pletter of versnipperaar.
Meer daarover in de documentaire Who Killed the Electric Car.

Dus, ja. Het is leuk en boeiend dat er nu een elektrische auto bestaat die er voor de verandering eens niet uitziet als een zeepbel of zoemend brommobieltje, maar als een sportief mirakel op wielen die, in vergelijking met andere sportieve tweezitters, redelijk geprijsd te noemen is. Al kun je voor dat geld ook een heel leuk appartementje in Turkije krijgen.
Accu’s zijn nou eenmaal niet goedkoop, wat ook de reden is dat de hiervoor genoemde regeling werd versoepeld. Toch ben ik ervan overtuigd dat, als er meer was geënvesteerd in het vinden van betere opslagmethoden voor electriciteit, de prijs omlaag had gekund. Misschien zou dan zelfs het probleem van de beperkte actieradius op kunnen lossen. Het gros van de forenzen, inclusief mijzelf, zou prima uit de voeten kunnen met een voertuig die op een volle lading vlotjes zo’n 150 kilometer af kan leggen, en daarna weer een aantal uren aan de stekker moet, maar de gedachte dat je dan niet meer op een achternamiddag kunt besluiten eventjes naar bijvoorbeeld Rome te kachelen speelt natuurlijk ook mee. Zelfs al is er nagenoeg niemand die dat ook daadverkelijk doet… braaf aansluiten in de file komt meer overeen met de alledaagse praktijk. Dat is trouwens iets waar ook een elektro-auto niets tegen zou kunnen doen. Wat daartegen helpt is werk op fietsafstand.

This entry was posted on Tuesday, November 11th, 2008 at 6:43 pm and is filed under Traffic.