Naar gainesville
August 12th, 2017Iets na middernacht Nederlandse tijd vertrekt, mooi volgens schema, het vliegtuig dat mij van Atlanta naar Miami zal brengen. Ik ben dolblij dat deze niet vertraagd is, en blij aan boord te zijn. In Miami heb ik straks nog een bus te halen, en het zou zuur zijn die te missen. Die bus is mijn slaapplek voor vannacht.
Tijdens deze korte vlucht naar het zuiden wordt het buiten langzaam donker. Mooi avondrood kleurt de horizon, en in dreigende wolken daaronder zijn hier en daar bliksemontladingen te zien.
De aankomst op Miami verloopt lekker vlot. Gewoon je tas van de carrousel pakken en gaan. Wel is het nog een heel end lopen naar het treintje dat nu tussen het vliegveld en het busstation cq auutoverhuurcentrum rijdt. Wel een hele verbetering met de eerste keer dat ik hier was; toen reden er nog pendelbusjes tussen die twee locaties. Na wat zoeken is de busterminal van Greyhound zo gevonden. Na het labelen van m’n tas ben ik er klaar voor. Helaas is de busmaatschappij dat nog niet. De bus die mij van Miami naar Orlando moet brengen is er niet. Bovendien is er iets vervelends aan de hand met mijn ticket; die is dubbelzijdig afgedrukt, wat ongeveer inhoudt dat ik wel van Miami naar Orlando kan, maar daarna niet verder van Orlando naar Gainesville, omdat de chauffeur niet de streepjescode op het ticket scant, maar het hele ticket inneemt. Er wordt nog voor vertrek geprobeerd dit op te lossen, maar zonder succes; er blijkt geen werkend kopieerapparaat beschikbaar, en herprinten van het ticket lukt ook niet. Zelf kan ik ook niets. Ik heb nog geen werkende databundel voor mijn telefoon.
Verder is er ook geen bus. Of eigenlijk wel een bus, maar geen chauffeur. Degene die mijn rit zou rijden heeft zich afgemeld, en de bus naar New York die gedeeltelijk dezelfde route rijdt is al weg. Na overleg met een hoger echelon wordt niet besloten de reservechauffeur, die al ter plaatse is, op te roepen maar om de bus die al onderweg was naar New York rechtsomkeert te laten maken, en de passagiers die nog naar Orlando moeten daar bijin te laten stappen. Inmiddels zijn er al uren vertreken en verwacht ik m’n aansluiting naar Gainesville sowieso niet meer te kunnen halen. Met of zonder kaartje.
Eenmaal in de bus is er gelukkig wifi en een stopcontact, zodat het lukt de mensen die op mij wachten op de hoogte te brengen van wat er allemaal gaande is. Er volgt een lange, nachtelijke rit waarin het niet goed lukt de slaap te vatten. Toch lukt het uiteindelijk, na veel gedoe, om vanuit Orlando toestemming te krijgen verder te rijden tot Gainesville. Hiervoor krijg ik een geprint stuje papier dat ik samen met mijn paspoort aan de chauffeur kan laten zien, en, na wat gefrons, ben ik alsnog onderweg naar Gainesville. Zij het aan boord van een latere bus; de bus naar Atlanta is al vertrokken, maar ook de bus naar Houston passeert Gainesville. Alleen een uur later dan de bus die ik eigenlijk had moeten hebben. Mijn gastgezin is bij aankomst spoorloos, maar dat komt omdat zij van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt te ontbijten. Niet veel later zijn ze ter plaatse en kan ik met hun mee naar huis.