De laatste dag in Singapore is alweer aangebroken. Nog steeds verblijf ik in een wat spartaans hostel die ik iedereen afraad, ondanks de ligging direct naast metrostation Aljunied. we gaan hier wel ontbijten bij zo’n lokaal eettentje waar je eet aan plastic tuinmeubilair op kale tegels. Een tafeltje verder eet een gezin met een kindje. Zij gebruiken drie op elkaar gestapelde tuinstoelen als provisorische stoelverhoger.
Hierna gaan we met de metro naar het vliegveld, waar ik mooi op tijd ben om een early check in te doen. Ik heb de hele dag nog, maar mijn tas ben ik al kwijt, en mijn paraplu ook. Een handige Lufthansa-medewerker plakt ‘m met behulp van een rol PVC-tape vast aan mijn tas. Mijn vieze kleren zijn dus zogezegd alweer onderweg naar Nederland, terwijl ik nog een dag door kan brengen in Singapore. Dat is mooi, want er staat nog iets op mijn lijstje. Ten westen van het centrum is een hele grote Chinese tuin. Zodra je metrostation Chinese Garden verlaat, sta je meteen op een uitgestrekt, wijds gazon, en een klein stukje lopen brengt me naar de Chnese tuin zelf. De Chinese en Japanse tuin zijn aangelegd zoals het hoort; ruim, veel water, boogbruggetjes, rotspartijen, pagodes, koivijvers, kruiden en geurige of kleurige bloemen. Ook vind je in dit park een privaat dierentuintje met alleen maar schildpadden. Volgens het Guinness Book of Records is het de grootste collectie schildpadden ter wereld. Ik zie geen aanleiding daaraan te twijfelen, en besteed mijn tijd elders.
Kunstzinnig, maar een beetje raar, is de stenen tafel waaraan met cement volgegoten pleepoten dienst doen als stoel. Er zal wel een filosofie achter zitten, want niet vel verder staat een imposant standbeeld van Confucius
Zonder lang te schemeren wordt het donker, en ik besluit voorzichtig weer richting vliegveld te gaan. Eerst weer naar Chinatown. Hier is één straat ingericht met eetkraampjes, zoals je die elders in Azië in iedere straat ziet. Wel ziet het er net iets aangeharkter uit als elders; mijn sateh-stokjes krijg ik uitgeserveerd op een porceleinen bord, met een apart schaaltje pindasaus erbij. Het ziet er haast steriel uit…
Terug op Changi kan ik meteen naar de paspoortcontrole. Ik heb een goede 7 uur geleden tenslotte al ingecheckt en mijn bagage afgegeven.
Ook hier souw ik nog wat rond, want, al is het inmiddels de vijfde keer dat ik hier ben, er is nog veel te zien en te doen. Van voetmassages tot koi-vijvers en van Wii-cabines tot relaxfauteuils. Het is een stad op zich.
Buiten staat de enorm grote A380 van Deutsche Lufthansa alweer op me te wachten. Ik ga naar huis…

This entry was posted on Monday, December 3rd, 2012 at 10:26 am and is filed under World.