Sinds afgelopen vrijdag breng ik m’n tijd door in Thailand. Aangekomen in Bangkok. Een nogal hectische stad lucht zo dik als zware shag. Ik heb me verbaasd over de absolute chaos die er lijkt te heeren. Gebouwen waar lukraak verdiepinkjes bovenop zijn gezet, electriciteitsdraden die op rare manieren zijn vastgeknupt, brommertjes waarop op rare manieren gasflessen worden vervoerd et cetera.
Bangkok lijkt een beetje een noodzakelijk kwaad. Hectisch, luidruchtig, vies, maar op een bapaalde manier ook wel charmant. Her en der zie je heel verrassend piekfijn onderhouden gebouwen. Tempels, het paleis van de koning, monumentjes. Dat soort zaken.
Gisteren werd het nieuwe jaar ingeluid; volgens de Chinese kalender is het jaar van de draak gisteren begonnen, en dat was een aanleiding voor ontzettend veel vuurwerk, gebeden voor overleden voorouders, het verbranden van nepgeld – ook voor de doden en meer rituelen. Dat leeft hier heel erg. Vorige week kon je al zien dat men voorbereidingen trof; palmbomen die volgehangen worden met lampionnen en miljoenklappers.
Als echte toerist heb ik wat gebaande paden gevolgd tot buiten Bangkok. Het grensgebied met Myanmar, waar niet zo lang geleden nog een soort guerilla gaande was, is nu een fraai heuvelachtig gebied waar het ene resort grenst aan het volgende. Iedereen komt voor het landschap, maar doordat iedereen komt, verrommelt dat landschap juist ook weer…
Een volgende stop; de brug over de Kwai. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebouwd door dwangarbeiders, nu is de brug nog altijd in gebruik, en de nabijheid ervan is verworden tot een groot toeristencircus. Marktkraampjes, harde muziek, winkeltjes, restaurants, breakdancers.
Morgen ga ik met een tour mee, tempels bekijken. Ik hou m’n hart vast.

This entry was posted on Monday, January 23rd, 2012 at 4:12 am and is filed under World.