De bron van de Nijl
November 10th, 2013Meer dan 10 jaar heeft Oeganda op mijn wensenlijstje gestaan om twee redenen; de besneeuwde bergtopen van Rwenzori, en de activiteiten op de Nijl bij Jinja – die enigszins in het verlengde liggen van de prachtige grotemensenspeeltuin rondom Victoria Falls op de grens van Zambia en Zimbabwe.
Hoe het afliep met Rwenzori is inmiddels bekend; er zijn gletsjers en besneeuwde bergtoppen, maar die krijg je alleen te zien als je bereid bent een hele week te wandelen en kamperen in de bergen.
Voor Jinja geldt een beetje hetzelfde. Raften is leuk, maar dat moet je als groep doen – en je moet een dikke portemonnee meenemen. Volgende keer beter…
We ga ik nu naar de bron van de Nijl. Niet alleen de plek waar het Victoriameer uitloopt in een rivier, maar ook letterlijk de bron; direct naast een kunstmatig eilandje zie je een constante waterbel opborrelen. Hieronder kwelt water vanuit de diepte op, die zowel het Victoriameer voedt als de Nijl. Tot de jaren 50 van de vorige eeuw stroomde het meer trapsgewijs via een serie watervallen over. Tegenwoordig staat net voorbij de voormalige Owen Falls een stuwdam. Hierdoor is het waterniveau in het eerste gedeelte van de rivier even hoog als in het meer. De boot die vertrekt naar het eilandje vanwaar de bron zichtbaar is, vertrekt dan ook vanaf een aanlegsteiger in de Nijl, naast een standbeeld van Mahatma Gandhi. Gandhi wou graag dat een gedeelte van zijn as zou worden uitgestrooid in de Nijl, en dat is na zijn crematie dan ook gebeurd.
Na dit boottochtje is er nog tijd voor een flesje cola aan de waterkant, en als laatste koop ik een vreselijk fout toeristenshirt met de tekst “My name is not Mzungu” – al denk ik niet dat het dragen van dit shirt er iemand ooit van zal weerhouden me zo aan te spreken.