Esplanade

November 10th, 2012

De afgelopen dag heb ik in Cairns doorgebracht. Niet zo’n heel spectaculaire plaats. Het enige dat ze hier hebben is toeristen. Daar sterft het van.
Ik heb een mooi uitgebreid rondje gelopen – langs de riviermonding. Mangrovegebied, maar dan zonder brakwaterbomen.. bij laag water ziet het eruit als ‘n blubberzooi, maar de vele vogels verraden dat het er bruist van ‘t leven. Bordjes die waarschuwen dat je niet te dicht bij het water moet komen als je niet door een krokodil opgepeuzeld wilt worden wijzen op hetzelfde.
Via het verharde wandelpad loop ik een stukje langs het water. Waarvoor ik al was gewaarschuwd blijkt waar; door het heuvelachtige schiereiland in de verte is Cairns totaal ongeschikt om de zonsverduistering van volgende week te bekijken. De zonsopkomst blijft verstopt achter die heuvels in de verte, en zodra de zon boven de heuveltoppen uitstijgt heeft de maan al een flink stuk zon bedekt. Totaliteit zelf zou wel zichtbaar zijn, maar dat is alleen maar het toefje slagroom. Lekker, maar totaal betekenisloos, zonder gebakje.

Tijdens m’n wandeling langs de boulevard word ik aangesproken door een man met twee kindjes. Duidelijk verlegen om een praatje. Zijn vrouw is in het nabijgelegen ziekenhuis, en hij wacht buiten tot ze weer naar buiten komt. Niets ernstigs; zijn vrouw verwacht over twee maanden een kind. Helaas, echter, niet van hem – hij zat in de gevangenis toen kind nummer drie werd verwekt.
Ik loop verder langs de boulevard tot het voetpad ophoudt, en ga daarna weer richting centrum. Broodje eten bij Annabel’s Bakery. Ook al zo’n babbelkous… aan m’n t-shirt kan ze zien dat ik recentelijk in Singapore ben geweest, en zij vertelt over de tijd die zij daar heeft gehad – en hoe ze heeft genoten van de nachtsafari in de dierentuin. Da’s nou juist iets dat ik heb overgeslagen. Dierentuinen zijn niet leuk als je in je eentje gaat.

Later op de avond eet ik in dezefde Ierse pub als gisteren, weer met m’n Duitse kamergenoot. Goed eten, en heel goedkoop, en daardoor ook heel druk. Wel gezellig. Er staan picknicktafels buiten. Er schuiven eerst drie Duitse meisjes aan. Alledrie werken ze hier in backpackershostels.
Zodra ze klaar zijn met eten zijn ze ook weer weg, en even later wordt hun plaats ingenomen door twee Nederlanders. Beiden hopend de eclips te kunnen zien.
Wanneer het terras gesloten wordt, gaan we nog even de kroeg in. Warm, druk, rumoerig, maar het bier smaakt goed.
Wederom een aangrijpend levensverhaal.. De conclusie ervan; een verre reis is een investering in jezelf. Een onbetaalbare ervaring die je de rest van je leven meeneemt. Er zijn altijd mensen die slechter af zijn, dus geniet.

Genieten doe ik dan ook waar mogelijk. Op weg terug naar de kamer duik ik een nachtwinkel binnen. 2 zakken chips en een pak TimTams. Je bent niet in Australie geweest als je geen TimTams hebt geslamd.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.