Ik heb nog precies 5 minuten om dit bericht te typen. Ik zit op het vliegveld van Stansted, voor een goedkope vlucht naar Madrid, maar internetten kost hier, schrik niet, 1 pond per tien minuten!
Daar verdienen ze dus op…
Ondertussen gaat het hier wel okee.
Vanmorgen nog snel verplichte dingetjes gedaan, als een bezoek aan de Tower of London en een boottochtje over de Thames. Daarna een handvol boeken aangeschaft, voor mezelf en voor anderen, en daarna dus richting vliegveld.
uiteindelijk bleek ik met het kaartje dat geldig was voor de eenentwintigste wel aan boord van de trein te mogen, al werd ik eerst van het kastje naar de muur gestuurd. Al die formaliteiten hier… echt, nergens zoveel veiligheidscamera’s per vierkante meter gezien als in Londen. Stadslucht maakt vrij, zeggen ze dan… terwijl je meer in de gaten gehouden wordt dan in welk willekeurig roddeldorp ook (en over die lucht… daar gaan je ogen van prikken)
Toch wel degelijk genoten
okee. Ik stop. Over 30 seconden is m’n pond verdampt.

Vandaag kwam de bodem van mijn portemonnee wel in zicht, was ik net te laat op de London Bridge om daarvandaan de Tower Bridge dicht te zien gaan, was het bewolkt, winderig, heeft het een hele tijd geregend, liep ik verkeerd om vanaf diezelfde London Bridge bij Waterloo Station terecht te komen en zag ik de lastminutes voor de voorstelling van vanavond verkocht worden voor ongeveer de helft van was ik ervoor heb betaald. Voeg hier het nummer ‘sucks to be me’ uit Avenue Q in… ik zou dit berichtje zelfs ‘Sucks To Be Me’ hebben genoemd, als er een manier was meteen duidelijk te maken dat dat een songtitel is, en toch vooral mild sarcastisch opgevat moet worden. Ik ben blij blij en tevreden met vandaag. Juist door dat omzwervinkje p de zuidoever heb heerlijk en vers gegeten op de semi-overdekte Borough Market, me verbaasd over een autowas-dienst die bij mensen thuis de auto komt wassen en had ik me bijna aan een floating-sessie gewaagd, als het niet zoveel tijd zou hebben gekost in een bak warm zout water te gaan liggen drijven.
Ik vond het zinniger met de metro naar Piccadilly Circus te gaan, bij de schouwburg vast m’n kaartjes op te halen (jaja, daaaar kan ‘t wel….) en daarna China Town te bezoeken. Ruikt lekker. Jammer dat ‘t vreselijk weer was, toen.
Een volgende tourist trap, die ik toch min of meer als verplichte kost beschouw is het Hard Rock Cafe, bij Hyde Park Corner. Londen is de plaats waar in de jaren zeventig van de vorige eeuw het allerallereerste filiaal van deze keten werd geopend, en waar anders krijg je te eten met de gouden platen van Yellow Submarine van The Beatles en Slow Train Coming van Bob Dylan, letterlijk, binnen handbereik?
Na het eten heb ik The Vault bezocht. Een oude bankkluis met spullen als de stoel van Freddie Mercury, een bustier van Madonna, een gitaar van Kurt Cobain en meer van dat moois. Kreeg ik letterlijk even kippenvel van.

Kippenvel kreeg ik ook toen vanavond het doek openging voor Avenue Q. Daar had ik echt op gewacht, en de verwachingen werden echt waargemaakt. Niet alleen was het acteerwerk en de zang perfekt, de liedjes blijven leuk, ook als je ze al gehoord hebt, en het verhaal ontvouwt zich pas echt als je ‘t voor je neus ziet gebeuren. Ik heb genoten. Het was goed dat ik zat, anders had ik me van de benen gelachen.
Tuurlijk. Je kunt je afvragen of het wel gepast is voor m’n eerste bezoek aan de west End naar zo’n cultmusical te gaan, en het heeft wel iets heel bijzonders on in zo’n mooi, statig, oud theater zo’n kleurrijk en hip, duidelijk door Jim Henson geinspireerde poppenschouwspel te zien, maar ja…
Als anderen zich afvragen of iets wel kunst is, dan is ‘t antwoord per definitie ja.

Londen heeft de naam een dure stad te zijn. Daar heb ik me op voorbereid, maar voor zover ik ‘t nu kan beoordelen valt het 100% mee.
Na een stukje lopen kwam ik vandaag terecht bij de National Gallery, waar realistisch werk van oude meesters te zien is. Entree: gratis.
Na een stukkie verder te lopen, door een park en langs Buckingham Palace, kwam ik in Hyde Park terecht. Het gedeelte tussen Hyde Park Corner en Speakers Corner, wat ik graag wou zien, is een onaantrekkelijk grasveld met wat platanen erlangs. Gelukkig maakt Speakers Corner zelf veel goed. Heel bijzonder. Het ging vooral over religie en evolutie.

Nog een stuk verder lopen: Chelsea Farmer’s Market. Of het ooit een plek is geweest waar boeren vlees en groenten verkochten, of juist een soort openlucht-Welkoop durf ik niet te zeggen. Nu is ‘t in ieder geval een plek met veel terrasjes en eettentjes.
Hier zou je eventueel een boel geld kunnen besteden, maar in een alternatief winkeltje een liter rijstsap met amandelsmaak kopen helpt ook tegen de dorst, en scheelt een boel tijd.
Volgende stop Saatchi Gallery. Ook niet gepland, maar ze hebben hier een expositie getiteld Unveiled, ofwel Ontsluierd. Moderne kunst uit het Midden en Verre Oosten. Gedurfd, kritisch en bij vlagen aangrijpend. De zaal vol knielende vrouwen, gemaakt uit rollen aluminiumfolie, deed me echt wat.
De bejaarde wereldleiders in ‘n rolstoel had juist iets grappigs.
Ook deze expositie is gratis te bezoeken.
Na nog weer een stukkie lopen komt Hyde Park Corner weer in zicht, dus besluit ik bij Buckingham Palace te kijken of de wacht gewisseld word. Antwoord: nee, maar morgenochtend wel. 11:30, als ik ‘t goed onthouden heb.
Op zicht richting Westminster gelopen, toeristes geholpen met het maken van foto’s, de Thames overgestoken, en via de zuidoever en een tussenstop bij een koffietentje (espresso van Nero… Lekker!) en een supermarkt naar de Tower Bridge gelopen. Indrukwekkend ding, zo in ‘t donker.
Na nog wat geloop sta ik bij het Monument, dat herinnert aan een grote brand die hier in de middeleeuwen heeft gewoed. De zuil is hol, en overdag kun je tegen betalind de 311 traptreden beklimmen, voor ‘t uitzicht.
Gelukkig is hier ook een metrostation.
M’n voeten hebben inmiddels wel genoeg geleden.

Inmiddels ben ik in Londen. Het ging niet vanzelf. De vlucht ging zonder problemen. Ryanair is inderdaad heerlijk vliegen, vanaf Weeze. Vlot inchecken en op tijd vertrekken, en inderdaad stoelen die niet verstelbaar zijn. I-de-aal.
Maar ja, vanaf de aankomst ging het wat minder. Ik had vooraf al treinkaartjes gekocht. Slim genoeg 2 enkeltjes, omdat ik bang was dat een return ticket maar op 1 dag geldig zou zijn. Nee dus, dat had ik kunnen doen. Had me 10 pond gescheeld.
Volgende tegenslagje; ik stond toch bij de automaat die gereserveerde treinkaartjes uit kon spuwen, dus heb ik meteen het kaartje dat ik voor 25 maart had gereserveerd uitgeprint. Lijkt logisch, maar is sterk af te raden. Het apparaat komt doodleuk aanzetten met een kaartje waarmee ik vanuit de stad naar ‘t vliegveld kan, maar dan geldig op 21 maart, en niet op het door mij gewenste 25 maart. Argh. Een tochtje naar de balie levert me alleen een norsige blik, en de mededeling dat ik dat niet had moeten doen op.
Geld terug of een kaartje voor een latere datum zit er voorlopig nog niet in.
Soit. Alleen van je fouten kun je leren, toch?
Inmiddels ben ik wel aangekomen in ‘t hostel. Lekker relaxede plaats, middenin de stad. Best okee. wel maf; het eerste dat ik hier zag, was een levensgroot hoofd van Guus Hiddink op een TV boven de balie. Toch een stukkie Achterhoek in hartje Londen

Vanmorgen moest ik m’n ruiten nog krabben, maar dat gebeurde wel bij daglicht. Geweldig. Half zeven ‘s ochtends, en ‘t is al licht!
Ook het heerlijke lenteweer vanmiddag maakt me blij. Ik ban vandaag zelfs zonder jas naar buiten gegaan om tijdens de equinox, 12:44, een foto te maken van bloempjes met een watertje erachter en deze te uploaden, zittend op een bankje met uitzicht op snaterende eendjes. Heerlijk. Dat maakt me echt energiek.
Tegen m’n aanvankelijke planning in heb ik ook niet geslapen vandaag. Ik ben na m’n nachtdienst was gaan opruimen en wassen enzo en heb m’n tas ingepakt voor een korte vakantie. Morgenavond vertrek ik voor een paar dagen naar Londen. Wordt voor mij de eerste keer vliegen met Ryanair, dus ik ben benieuwd. Zien of ze echt een apparaat aan boord hebben dat ervoor zorgt dat je ook in de lucht mobiel kunt bellen, en stoelen die niet achterover kunnen. Dat laatste, daar ben ik nog het meest enthousiast over. Ik word er over het algemeen niet zo blij van als degene in de stoel voor me zonder op of om te kijken m’n knieschijven probeert te verbrijzelen door ineens met de stoelleunig te spelen. Dat zal ik echt niet missen.
Ja, en maandag ga ik dus fijn naar de ontzettend foute musical Avenue Q. Die begint aan z’n laatste week, en volgens mij zou ik er spijt van krijgen dat te laten schieten. Meteen een mooie smoes fijn een stedentripje te doen
Het gaat regenen in Londen, maar dat mag echt de pret niet drukken. Ik kom eraan!

Lenteeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

Het zwarte stipje binnenin de rode cirkel is vleermuis Brian. Het arme beestje heeft de shuttle-lancering van afgelopen maandag niet overleefd…

3,1415926535897932384626433832795028841971693993751058209749445923

Vanmorgen werd ik wakker met het zoetgevooisde stemgeluid van Floortje Dessing me uit de radio. Blije herinneringen aan het ‘s nachts luisteren naar het programma Shock Radio kwamen in me naar boven.
Een mooi moment om het over omroep LLiNK te hebben, die voor het eind van deze maand een kleine negenduizend leden zal moeten werven, om te mogen blijven uitzenden.

Aan mij zal het niet liggen. Ik ben inmiddels lid. Niet alleen omdat ik het nuttig vindt dat er een idealistische publieke omroep bestaat, al was dat voor mij wel de belangrijkste reden me aan te medlden. Het is ook een stukje eigenbelang.
Als lid kun je namelijk een duurzame reisbestemming aandragen, en met heel, heel erg veel geluk mag je daar met de hiervoor genoemde Floortje Dessing een reportage opnemen. Mijn voorkeur? De Tuamotu-eilanden.
Mijn argumenten daarvoor; Interessante bestemming. Vele eilanden, een indrukwekkend en bizar koloniaal verleden, ook nu nog, met de recente atoomproeven op Mururoa, het leven van vissers en parelduikers, en heel veel mooie plaatjes. Daarnaast is het zo ongeveer de beste plek om de totale zonsverduistering van 1 juli 2010 te zien. Het mooiste natuurlijke schouwspel dat bestaat. Hoe on-duurzaam het ook mag klinken daarvoor de wereld rond te vliegen, ik heb er sinds 1999 geen enkele gemist.
Zien wat ‘t wordt.

Net precies gebeurd; boven ons, in het internationale ruimtestation ISS zat de bemanning klaar in de aan het station aangemeerde Soyuz, omdat de kans groot was dat het ISS in botsing zou komen met een object.
Het ging goed, en de bemanning kan weer veilig terug het ISS in.

Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het publieke bestel, zoals we dat in Nederland hebben iets prachtigs. Beter dan welke staatsomroep ook maar zou kunnen zijn. Er zijn zelfs twee publieke omroepen waar ik lid van ben. Zelfs al kijk ik nagenoeg nooit TV.
Goed, er gebeuren wat rare dingen. De betalingsproblemen van omroep LLiNK, de beleggingen in vastgoed van NMO en deelname aan een hedgefund door de VPRO, een roodsocialistische VARA, die salarissen betaalt boven de Balkenendenorm, en natuurlijk ‘t gedonder binnen de EO.

Gedonder bij de EO

Gedonder waar ik eerlijk gezegd niets van snap. Waarom zou het wereldschokkend moeten zijn dat Andries Knevel persoonlijk niet gelooft dat de aarde in zeven aardse dagen is geschapen?
Ik vind dat, zeker in het Darwinjaar, helemaal geen raar iets om eens fijn over te brainstormen. Om een paar zijstraten te noemen; onze definitie van een ‘dag‘ is tenslotte een volledige aardrotatie. Als je niet weet hoe snel diezelfde wereldbol ronddraait, omdat diezelfde bol op dat moment in elkaar wordt gekleid en vertimmerd door een scheppende entiteit, bijvoorbeeld, weet je dus ook niet hoe lang zo’n ‘dag’ zou duren. In Genesis staan twee verschillende scheppingsverhalen, die onderling nogal van elkaar verschillen. Welke daarvan is leidend, en waarom, en is de metaforische en mythologische waarde van dergelijk verhalen wel te doorgronden, als je alles te letterlijk neemt? Ik vind het nogal eng om een boek dat niet alleen het eten van garnalen en varkens verbiedt, maar ook oproept om iemand die vloekt dood te gooien met stenen al te letterlijk te nemen. Ik verwacht bijvoorbeeld eerlijk gezegd ook niet dat de oude Grieken echt dachten dat de melkweg bestond uit druppels melk uit de borst van Hera.
Een laatste argument wat mijns inziens steekhoudend zou kunnen zijn, is dat Charles Darwin zelf een diep religieus persoon was, en met zijn werk de grootsheid van de schepping aan wou tonen. Toch raar om dan juist zo iemand, of iemand die min of meer te kennen geeft bewondering te hebben daarvoor, te gaan verketteren. Mijns inziens zou iemand in zo’n geval juist geprezen moeten worden voor het ter harte nemen van de oproep van apostel Paulus. Onderzoek alles, behoud het goede.
Over de schoonheid van de schepping gesproken. In de afgelopen jaren zijn van verschillende (voormalig) EO-presentatoren zinneprikkelende plaatjes verschenen in allerhande tijdschriften. Regina Romeijn poseerde in bikini voor FMH, Froukje de Both droeg nog minder in Playboy, en nu zijn er de foto’s van Arie Boomsma in zwembroek, en hij is de enige die wordt geschorst. Misschien omdat hij als enige direct onder contract staat bij de omroep zelf, maar toch lijkt ‘t een beetje alsof er wordt gemeten met twee maten.

Marktverstoring

Op andere plaatsen rommelt het ook een beetje. Naar het schijnt werkt de publieke omroep marktverstorend, maakt ‘t de commerciële radio- en TV-zenders moeilijk en is het de nekslag voor gedrukte dagbladen. Hierom wil Telegraaf-topman Ad Swartjes van de reclame op de publieke omroepen af, en ook de VVD wil de STER opheffen.
Tuurlijk, ik vind het sneu dat Arrow haar FM-uitzendingen moet stoppen, maar om dat nu te verwijten aan een instituut dat door de overheid betaald wordt om radio en televisie te maken, en daarnaast ook reclame uitzendt gaat me te ver. In een totaal gedereguleerde markt denk ik dat een zender als Arrow het moeilijk zou hebben kostendekkend te werken. Waar het wel een beetje wringt is bij de themakanalen. Ze zijn absoluut een aanvulling op het normale aanbod zenders. Politiek 24 en /Geschiedenis zijn gewoon erg leuk.
Nieuwszender Journaal24 kan in de verste verten niet opboksen tegen nieuwszenders als CNN, Deutsche Welle TV, France 24, de Engelstalige Al Jazeera, Russia Today of BBC World News, maar ik geloof ook niet dat ze die ambitie hebben.
Andere kanalen vissen wel overduidelijk in dezelfde vijver, en dat vind ik een beetje eng. Is er plek voor zowel een publiek sterren.nl en privaat TV Oranje? En hoe zit het met Veronica‘s zender Kink FM versus VPRO’s 3voor12, die zich beiden richten op liefhebbers van alternatieve muziek. Een andere visser bij diezelfde relatief kleine vijver was Fabchannel, die, net als 3voor12, on demand concertregistraties aanbood op het internet. Zoals ik al eerder meldde, geeft die met ingang van komende vrijdag de pijp aan Maarten, omdat ze ‘t hoofd niet boven water konden houden na het wegvallen van de subsidie die ze tot voor kort ieder jaar uit Den Haag ontvingen. 2 ton per jaar. Da’s een half jaarsalaris voor Matthijs van Nieuwkerk. Een fractie van wat de publieke omroepen toegeworpen krijgen, en ook een gemiddeld museum, schouwburg of ander elitair cultuurbastion krijgt meer, en een privaat initiatief dat cultuur op een laagdrempelige manier tot in de huiskamer brengt wordt om zeep geholpen. Die logica ontgaat me.

Op nos.nl; Pleidooi voor minder spoeddebatten

Een droevige gebeurtenis staat ons komende vrijdag te wachten. Terwijl het weer eindelijk begint op te klaren, het zonnetje zich weer laat zien en bloempjes de bermen kleuren, trekt online concertzender Fabchannel de stekker eruit. De website die al 9 jaar lang concerten in beeld en geluid streamde vanuit onder andere Paradiso en Melkweg. Tegenwoordig is streamend beeld bijna gemeengoed, maar let wel, deze site deed dat al, ver voor YouTube uberhaupt bestond, en bewegend beeld op de PC vooral werd geleverd door sites als iFilm en Trailervision. Wie kent ze nog?
De eerste dotcom-bubble… de tijd dat muziek legaal te downloaden was op mp3.com en illegaal via Napster, en eigenlijk was de mogelijkheid bestandjes te downloaden al heel wat. Op sommige plaatsen was al internet via het kabelnet beschikbaar, maar bijna iedereen was afhankelijk van een 14k4- of later een 33k6-modem en een telefoonlijn, en moest telefoontikken maken om de data binnen te zien druppelen. Knarsetandend beseffend dat in landen als Zweden en Finland al een ADSL-, soms zelfs glasvezelnetwerk beschikbaar was. In het rapport Slim Graafwerk werden overheden opgeroepen om de komende jaren, als ze toch voor een riolerinkje, electriciteitskabel of iets dergelijks moesten graven, er meteen glasvezel bijin te gooien. Dat rapport is wellicht gelezen door een handvol ambtenaren, maar er is niet echt naar gehandeld.
Zo’n tijd was het… en in die tijd al was er een Nederlandse website waarop dat handjevol mensen dat al de beschikking had over een vlotte verbinding live naar concerten kon kijken, of op een later moment kon terugkijken. Voor die tijd heel vooruitstrevend, en ook nu nog een erg leuk en nuttig concept. Jammer dat ‘t over een week niet veel meer zal zijn dan een herinnering.

De vrouw van Morgan Tsvangirai is overleden na een aanrijding tussen een vrachtauto en de Range Rover van de Tsvangirais.
Volgens sommigen omdat de vrachtwagenchauffeur in slaap was gevallen, volgens anderen omdat die bewust op de auto instuurde.
Ik was er niet bij, dus kan er niet over oordelen. Wel schijnt het veel vaker voor te komen dat mensen die kritisch staan tegenover politie, leger, overheid, of lid zijn van het MDC aangereden worden. Ik vind ‘t een beetje verdacht…

Het was m’n bedoeling voor ‘k de deur uitga nog even snel te genieten van een kopje koffie. Dat gaat alleen lastig als je zo slim bent er, in plaats van suiker, een lepel zout aa toe te voegen. Bah!