Okee. Het is nu meer dan een jaar bezig. Ik ga woorden vuilmaken aan de kredietkrisis. Van de zogenaamde crisis zelf lig ik niet wakker. Ik zit droog, warm, en heb elke dag te eten, en zie op dit moment geen aanleiding te verwachten dat dat op korte termijn zal verwachten. Waar ik vel van baal, is de enorme massa mediaheisa die is ontstaan rondom de crisis en de aanstaande recessie. Misschien nog wel erger dan begin deze eeuw toen het hip was je bezorgd uit te laten over de ‘economische malaise’. Echt, die term roept braakneigingen bij me op. Nog steeds. Bwaaaaaagh!

Goed… heel globaal. Wat is economie? Dat schaarste de prijs bepaalt. Beetje wazig, maar alles zit in die definitie besloten. Willen meer mensen hetzelfde iets hebben, en blijft het aanbod hetzelfde, dan gaat de prijs daarvan omhoog. Als de prijs omhoog gaat, kost hetzelfde ding meer geld. Met geld bedoelen we stukjes metaal of papiertjes die alleen maar waarde hebben, omdat er instellingen zijn die zeggen dat dat zo is. Z’n stijgende prijs is aantrekkelijk voor fabrikanten, die er alles aan zullen doen ook te zorgen voor een groter aanbod. Dat leidt weer tot meer werkenden, stijging van salarisen, wat weer leidt tot een luxer uitgavenpatroon, hogere inflatie, stevige geldgroei et cetera.
Kortweg betekent het dat meer mensen meer kopen. En dan niet alleen de dingen die we nodig hebben, maar liefst ook, vooral, onzinnige zooi. Al in de jaren 70 van de vorige eeuw kwam de Club van Rome tot de conclusie dat je daar niet tot in het oneindige mee door kon gaan, maar tot op de dag van vandaag, ja, ook nu nog, doen we net alsof.

Op dit moment praten we elkaar aan dat ‘t heel erg slecht gaat. De Nederlandse Vereniging van Makelaars vindt bijvoorbeeld dat de huizenmarkt slecht funktioneert, want we wonen soms wel 20 jaar op dezelfde plek. Hierdoor stijgen de woningprijzen minder snel dan de NVM wel zou willen. Ze vinden het daarom tijd dat de overheid de overdrachtsbelasting afschaft. Klinkt leuk, maar het is een beetje raar dat de NVM met ‘n vingertje naar de overheid wijst, terwijl er ook aan de kant van bijvoorbeeld notaris, makelaar, hypotheekverstrekker leuk wat kosten in rekening worden gebracht. De hand in eigen boezem steken zou ook kunnen, helemaal omdat er eigenlijk, verpakt in mooie woorden, ondubbelzinnig naar buiten wordt gebracht dat de overheid minder geld uit de markt moet trekken, zodat prijzen op de vrije markt harder kunnen stijgen. In wiens belang is dat eigenlijk?

Ook is van alle kanten te horen dat we niet genoeg voortplanten. Er zijn straks te weinig kindjes om de hele kermis aan de praat te houden. Te weinige premiebetalers om onze AOW op te hoesten, en misschien zelfs wel te weinig om de twintigers en dertigers van nu, straks te kunnen verzorgen als we oud en bedlegerig zijn. Over heel Europa gemeten daalt de bevolking al, in Nederland stijgt ie nog, maar is de rek er ook uit. Een regelrechte bedreiging voor de manier van leven zoals we die nu kennen. Eigenlijk vooral omdat er zo paniekerig over gedaan wordt. Wereldwijd zijn er bijna 7 miljard mensen, waarvan ruim een derde jonger is dan 20. Zonder voor een nieuw soort kolonisatie of een nieuwe golf van arbeidsmigratie te willen preken, ben ik van mening dat dat mogelijkheden biedt. Staatsfondsen uit China, India en de Arabische wereld investeren flink in wat wij ontwikkelingslanden noemen, en dat lijkt in een paar jaar tijd meer vruchten af te werpen dan tientallen jaren ontwikkelingshulp. Het brengt allicht de verwezenlijking van de milleniumdoelen een stap dichterbij. We delen met z’n alleen 1 planeet, en uiteindelijk is iedereen vooral op zoek naar een plek die beschutting biedt tegen wind, regen, kou, of zon en voldoende te eten.

Da’s ook een beetje de reden waarom ik er zo van baal dat de voedselcrisis zo weinig, en de kredietcrisis juist zo veel, aandacht krijgt. Goed, juist door de kredietcrisis en de weer dalende olieprijs is de prijs van voedsel weer gedaald, en de strategische voorraden in de ontwikkelde landen worden weer aangevuld, maar nog steeds hebben honderden miljoenen aardbewonders elke dag honger, en sterven er elke dag tienduizenden mensen aan ondervoeding. Geen prettig idee. Ik zeg niet dat de oplossing binnen handbereik ligt. Ik zeg eigenlijk helemaal niets. Ik ben vooral een beetje cynisch, maar toch hoopvol. Prettige kerstdagen.

This entry was posted on Wednesday, December 24th, 2008 at 5:07 pm and is filed under World.