Juist. Vandaag is dan eindelijk mijn verstandskies linksonder werwijderd. Was nog ‘n heel gedoe. Eerst een pilletje met water, later maar liefst drie spuiten in m’n tandvlees en daarna dus de extractie zelf. Daar heb ik helemaal niks van gevoeld. Niet van het doorsnijden van m’n tandvlees, niet van het opkloven van m’n verstandskies met een tandartsboortje, niet van het met ‘n tang doormidden breken van de hiervoor genoemde kies, en zelfs niet van het dichtnaaien van ‘t tandvlees.
Alleen praten zit er nog even niet echt in. Okee, ik kan me verstaanbaar maken, maar verwacht geen volledige gesprekken met dit opgezwollen wattenhoofd. Het wattige gevoel begint nu langzaam weg te trekken. Ik bijt nog steeds op, het zoveelste, gaasje met m’n achterkiezen.
Ik heb me wel eens beter gevoeld, maar, zoals ze in het ziekenhuis al vertelden… de pijn moet nog komen. Ik ga zo weer lekker onderuitgezakt op de bank liggen met een ijsklontje tegen m’n wang.

This entry was posted on Tuesday, October 14th, 2008 at 6:04 pm and is filed under General.