Een gezegde dat zoveel zegt als; als er 1 dingetje niet zo lekker loopt, dan de rest ook niet. Dat geldt best wel voor de terugweg naar huis, vandaag.
Eerst heb ik ellendig lang voor de oprit naar de snelweg gestaan. Met terugwerkende kracht vraag ik me zelfs af waarom, ik had tenslotte de ringweg in de andere richting kunnen pakken. Dat moest uiteindelijk toch wel. De Coentunnel was afgesloten, en da’s nou net de plek waar ik graag de snelweg op wil. Dat gaat niet. Er ligt een vrachtauto dwars over de weg.
Gelukkig reed het de andere kant op wel vlot door. Zelfs een beetje te vlot (nee, ik ben niet geflitst) waardoor ik een afrit gemist heb, en door heb moeten kachelen tot Schiphol. Na wat geschraggel kon ik gelukkig de snelweg weer op, dit keer in de goeie richting. De verleiding weerstaand even langs IKEA te gaan voor wat (altijd handige) Zweedse diepvriesmaaltijden. Zo kort voor de avondspits leek me dat onverstandig. Kan leiden tot woeste uitspraken als ‘Ik wil zo snel mogelijk weg uit dit stinkgat!’
Ik was tenslotte al ruim een uur bezig om een stukje van (hemelsbreed) net iets meer dan 20 kilometer af te leggen. Waar ik vandaan kom kunnen we dat toch echt sneller.
Soit. Het brood is op, en nu kan ik mooi langs de supermarkt. Moet ik er nog bijvertellen dat teruggekomen op de parkeerplaats m’n net aangeschafte potje tafelzuur, Amsterdamse Uitjes, de verleiding van de zwaartekracht niet kan weerstaan, en voor m’n voeten uit elkaar spat? Vlakbij de glasbak, dat wel, dus ik kan ‘t goeie voorbeeld geven. Voor zover eten verspillen een goed voorbeeld genoemd kan worden, dan.
Thuis kom ik m’n buurvrouw tegen, duidelijk een teken dat ik op een heel ander moment aankom dan gebruikelijk. Narmaal tref ik d’r eigenlijk nooit. Of bij mij de kelder ook blank staat. Ugh.
Stiekem ben ik wel een beetje blij dat ik die vraag in elk geval ontkennend kan beantwoorden.

This entry was posted on Monday, October 6th, 2008 at 3:57 pm and is filed under General.