Een betere timing was haast niet mogelijk: krap een minuut nadat ik m’n auto parkeerde, kwam de Range Rover van de makelaar de straat in.
In het raam van het nu lege appartement zwaait de dan nog eigenaar enthousiast.
Tijd om een laatste keurende blik te werpen op wat m’n eerste echt eigen woning moet gaan worden.
De parketvloer kraakt wat meer dan ie in m’n herinnering deed.
Na de inspectie en het opschrijven van de meterstanden door naar de notaris om een paar krabbels te zetten, en nog geen uu na m’n aankomst hier vanmorgen kon ik mezelf de eigenaar van een leuk appartementje noemen. Een leeg appartementje, dus de rest van de dag bracht ik, samen met m’n ouders, door in de Amsterdamse IKEA.
Daar word je op ‘t eind behoorlijk gaar van, en heel eerlijk gezegd zie ik er een beetje tegenop morgen de hele dag te moeten wachten tot alles word afgeleverd. Het luchtmatrasje ligt inmiddels op de vloer van m’n woonkamer. Mijn eerste nacht hier wordt een beetje behelpen.
Internet heb ik nog niet. Wel heb ik m’n eerste post binnen op m’n nieuwe adres: een brief van Telfort, met de melding dat het nog wel een paar weken kan duren voor ik ADSL heb.
Daar had ik stiekem al een beetje rekening mee gehouden, dus heb ik bij dezelfde club nu een mobiel abonnement met onbeperkt internet.
Traag, maar goed genoeg om nu en dan m’n mail te kunnen checken.
Wel weer vervelend dat mij vandaag per SMS (echt!) werd medegedeeld dat ze m’n aanvraag nummerbehoud onjuist vinden. Wat eraan schort staat er helaas niet bij (veeeeeeel te klantvriendelijk) maar ik zal binnenkort nog es een keer vragen of ik m’n oude nummer mag houden.

De laatste tijd heb ik de gekste dingen aangeschaft… van een laptop tot een Wake-up Light tot een magnetron tot een internet- en een telefoonabonnement. Wat dat laatste betreft; die werd gisteren thuisbezorgd in een enorm oversizede verpakking…

Eind vorig jaar werd een nieuwe vleugel van het Del Prado-museum geopend; de Jerónimos-vleugel. Destijd is er best wat media-aandacht aan gegeven, en niet onterecht. De aanblik van het bijna twee eeuwen oude hoofdgebouw is namelijk hoegenaamd niet veranderd; het oude en nieuwe gedeelte zijn met mooi aan het zicht onttrokken gang verbonden. Bovendien is een nieuwe vleugel geen overbodige luxe, zeker voor een museum dat meer dan driekwart van haar collectie in het depot heeft liggen.
Wat mij echter flink tegenvalt is de nieuwe vleugel zelf. Die heeft niet alleen 150 miljoen euro gekost, wat ik toch best fors vind, maar ‘t is ook nog eens spuuglelijk niet mijn smaak. Het gebouw staat recht naast een oude kerk, op de plek van een voormalig klooster, en de moderne architectuur vloekt ontzettend contrasteert met de statige, klassieke gebouwen eromheen. De klassieke elementen van het voormalige klooster, dat in het nieuwe deel van ‘t museum schijnt te zijn verwerkt, zijn van buitenaf gezien erg goed verstopt. Best wel een afknapper.

Het was lekker in Madrid. Het weer was zo’n beetje vergelijkbaar met wat ‘t nu hier is. Middel twintig. De afgelopen week was het daar een stuk kouder, dus ‘t moment was goed getimed. Het was wel een beetje druk, trouwens… niet alleen op Schiphol, maar ook in de stad. 1 mei had iedereen vrij in verband met de dag van de Arbeid, een dag later was het 200 jaar geleden dat Spanje onafhankelijk werd van Frankrijk.
Tsja, dat betekent feestje. Op de avond voor de tweede mei reden vrachtwagens met levensgrote reprodukties van schilderijen van Goya door de stad, gevolgd door een bus met blaaskapel. Dat soort dingen. De dag erop, dus 2 mei zelf, was het echt gigantisch druk in de stad. Een beetje te druk naar mijn smaak. Leuk als je op een doordeweekse dag een optreden van La Symphonie Mecanique mee kunt pikken, maar een terrasje met wat lokaal gebrouwen bier en een schaaltje olijven en zilveruitjes is leuker.
Weer thuis kon ik zo ongeveer meteen door naar ‘t volgende onafhankelijkheidsfeest. 5 mei, bevrijdingsdag. Een verslagje daarvan, compleet met foto’s en dergelijke vind je op blauwscherm.nl.
Mijn persoonlijk hoogtepunt van de dag was al vrij vroeg; gothband Nemesea, die schaamteloos de hokjesgeest dorbreekt door op een fabuleuze manier danceklassieker No Good (Start The Dance) van the Prodigy te coveren. Schit-te-rend.

Voor de rest heb ik vandaag te horen gekregen dat de financiering voor m’n appartementje rond is. Ik ga dus definitief verhuizen naar Weesp, maar ik ga op een andere plek werken dan in eerste instantie de bedoeling was. Geeft niks… problemen bestaan niet. Uitdagingen wel.