Zoals bekend, ben ik in een andere hoek van ‘t land gaan werken. Had had niet veel gescheeld of ‘t hele feest was niet doorgegaan, trouwens. Na ‘t gesprek daar was ik gematigd positief. Gepriegel op de vierkante millimeter, maar wel interessant en uitdagend, dus ben ik direct op zoek gegaan naar passende woonruimte. Met een contract voor onbepaalde tijd achter de hand vond ik dat de gok wel waard.
Echter, toen ik kort daarop op een dinsdag de mededeling kreeg dat ik de maandag erop geacht werd te beginnen op de nieuwe stek heb ik overwogen voor de eer te bedanken. Ik ben best flexibel, maar wel binnen grenzen. Niet eens zo heel lang geleden heb ik een chemisch bedrijf in de haven van Rotterdam nee moeten verkopen omdat zij er vanuit gingen dat ik op korte termijn al wel aan de slag zou kunnen, en ook wel omdat ze me niet meer meer wilden bieden dan een projectcontract voor een half jaar.
Nu heb ik dus wel anders gekozen, en het is toch raar. Lekker om die knoop doorgehakt te hebben, maar ‘t kost wel enorm veel energie. De dingen die ik normaal gesproken thuis in de avonduren kon doen moeten nu op een andere manier opgelost worden. Lastig, als je daarnaast ook nog bezig bent met de aankoop van een appartementje. Tijdelijk bivakkeren in een bed & breakfast heeft z’n voordelen, maar kost wel een boel centen. Kortweg gezegd, wat ik nu doe vreet geld en energie. Voordeel is dat ik daardoor juist weinig kans heb te twijfelen. Twijfelen is namelijk een beetje m’n tweede natuur geworden, en 1 ding kiezen, betekent nog altijd tig dingen niet kiezen. De wereld bruist… in Australië is een fiks personeelstekort, in Saoedi-Arabië wordt op dit moment de grootste kunststoffabriek ter wereld gebouwd, de Europese lanceerbasis in Kourou heeft altijd vacatures, en ik besluit in een in zichzelf gekeerd landje te blijven waar men trotser is op Verdonk en het Nederlands Elftal dan op Huygens, Erasmus, Spinoza en Buys Ballot bij elkaar.
Maar goed, vanavond stap ik op ‘t vliegtuig voor een paar daagjes Madrid. Efkes een weekje rustig aan doen. Ciau.

Zonet hoor ik in een reclame beweren dat voor een of ander wasmiddel de helft minder water en vrachtwagens nodig zijn om te maken en in de winkels te krijgen.
Noem me achterdochtig, maar die bewering zou evengoed kunnen betekenen dat er juist dubbel zoveel nodig is. De helft minder is tenslotte iets anders dan half zoveel.

Jazeker, ik ben er nog, en er is ‘t een en ander gaande. Ik heb een andere standplaats qua werk, letterlijk onder de rook van Amsterdam. Dat betekent dat ik door de week in een bed & breakfast slaap totdat ik een beter alternatief heb. Aan het eind van mijn geld hou ik dus een beetje maand over, maar ‘t is beter dan elke dag achter ‘t stuur krachttermen bezigen in de file.
Da’s ook nieuw, namelijk… vroeger verplaatste ik me op rustige momenten, maar ik werk ineens (altijd!) overdag en slaap ‘s nachts. Best wennen, maar ‘t heeft ook wel z’n charme.