N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

De afgelopen avond ben ik naar de film geweest. Zo’n film waarvan je van te voren twijfelt of je er wel heen wilt. Zo’n net iets te kleffe romantische komedie met net iets te mooie hoofdrolspelers. Zo’n film met een foute titel als Shall We Dance?
Tel daar bijop dat ik nog nooit dansles heb gehad, en volgens mij heeft iedereen die ooit heeft geprobeerd met mij te dansen nu nog pijn in z’n voeten. Ik heb echt geen enkel ritmegevoel.

Desondanks ben ik toch naar de film gegaan, en het gekke is; ik heb genoten. Het verhaal stelt geen ruk voor en is daarnaast ook nog eens voorspelbaar. Het gaat goed waar het goed moet gaan, is grappig op de wat luchtiger momenten, daarna lijkt het helemaal mis te gaan, en ja, op het laatst komt alles weer goed en wordt het bijna misselijkmakend klef.
Maar toch; op het laatste kwartier na is het wel een erg prettige film om te kijken. Niet in de laatste plaats omdat de hele zooi ontzettend goed in beeld wordt gebracht… er zit een scene in waarbij Richard Gere in een schaarsverlichte kamer danst met Jennifer Lopez, en ondanks dat beide mensen al hun kleren nog aanhadden kreeg ik ‘t behoorlijk warm bij het kijken van die scene.

Blijft alleen jammer dat de film op het laatst echt achterlijk diep wegzakt in een oppervalkkig moeras vol cliches en kleffigheid, maar dat zal wel bij ‘t genre horen.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Tsja.. ik doe echt m’n best mezelf politiek correct te gedragen, maar heel stiekem kan ik best wel lachen om de snode plannen van deze mediterraan ogende man.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Ranzig koud en veel te glad. De op het eerste gezicht zo vredige, pluizige sneeuwdeken verandert daar weinig aan.
Maar toch; elke ochtend merk ik dat het weer eerder licht begint te worden. De zon komt terug! Lente!!

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Eigenlijk had ik vanavond naar Ray gewild. Een naar het schijnt schitterende film over het leven van de vorig jaar overleden muzikant Ray Charles.
Officieel komt die film pas 17 februari in de Nederlandse bioscopen, maar voor die tijd zijn er al wel een paar gelegenheden om em te zien. Begin februari komt er zelfs een hele stoere concerttour waarbij deze film wordt begeleid door het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, en rond dezelfde tijd is deze film (via Amerikaanse import) ook al wel op DVD te koop.

Terug naar de afgelopen avond. Op het moment dat ik aanstalten begon te maken om naar de bioscoop te gaan, vond ik het toch wel een beetje laat om nog een film van twee en een half uur lengte te gaan kijken, en leek ‘t me ook nog wel een gepast moment om wat ouwe zooi op te gaan ruimen en andere dingen te doen die al gebeurd hadden moeten zijn.
Niet dat daar uiteindelijk zo heel veel van terecht is gekomen. Integendeel. Eigenlijk heb ik dan ook best wel een beetje spijt van dit avondje thuisblijven.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Alle continenten van de wereld zien, van een hoge brug springen (en dat overleven), over straat lopen met een miljoen contant, iets liefs te horen krijgen van een Playmate.. het soort dingen waar je wel eens over denkt, maar waarvan je niet verwacht dat ze uit zullen komen.
Maar ja; uiteindelijk heb ik nu al 5 van de 7 continenten met eigen ogen gezien, ben ik naar beneden gesprongen van een brug die meer dan 100 meter boven ‘t water hangt (aan een elastiek), heb ik over straat gelopen met een plastic tas vol papiergeld, en deze week nog kreeg ik een heel prettig berichtje van een bizar aantrekkelijke dame (bladzijde 29 van de Playboy die nu in de winkels ligt, middenpagina van het mei-nummer van vorig jaar) waarin ik te horen heeft dat ze inmiddels ook d’r eigen website aan het bouwen is.
Da’s nou het nadeel van jongensdromen; als ze uitkomen, komt er niks voor in de plaats.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Persoonlijk ben ik niet zo’n lezer. Ik heb wel wat boeken, maar vaak zijn dat naslagwerken over de gekste onderwerpen. Romans boeien me vaak niet zo, en als ik al iets lees doe ik er echt een eeuwigheid over voor ik zo’n boek uit heb gelezen.
Eigenlijk ben ik zo iemand die liever naar een film kijkt. Lekker vanuit een pluchen stoel in een geairconditionde ruimte naar een groot scherm kijken. Geluid in Dolby Digital… heerlijk!
Maar ja; er zijn genoeg mensen die liever lezen, en speciaal voor wie liever leest, maar toch graag mee wil praten over een film, en voor degenen die nu alweer vergeten zijn waar die ene film ook alweer over ging, of eindelijk wel eens willen weten waarom er nou juist voor die ene belachelijke camerapositie is gekozen; op All Movie Scripts kun je bioscoopfilms helemaal nalezen. Zorg alleen wel dat je een popup-blocker hebt.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Eigenlijk was 2004 voor mij best een saai jaar. Qua buitenland heb ik niets meer gezien dan Belgie en Duitsland, en zelfs tijdens het korter worden van de dagen in de periode tussen nazomer en kerst ben ik hier gebleven. Minder, want in 2003 heb ik het begin van december meegemaakt in Australie, en het jaar daarvoor was het zuidelijk Afrika. Het begin van de laatste maand van ‘t jaar is echt een mooi moment is om in een T-shirt rond te lopen barbecuevoer te eten en onder een dun laken te slapen, maar in Nederland is het daar net iets te koud voor.

Vlak voor m’n terugreis naar Nederland heb ik nog een tijdschrifje gekocht op het vliegveld van Johannesburg. Een krantje met de naam ZigZag, gedrukt op zwaar, glad papier. Een surfersblaadje, dus niet al te veel tekst, maar wel veel foto’s van gasten op een beschilderde plank met heel veel water, en dit was bovendien de swimsuit edition, met een middenkatern vol foto’s van ‘Nearly-naked girls doing nothing’. Niet bepaald vervelend om naar te kijken.

Terug in Nederland ben ik ook tekstjes gaan lezen, en daarbij stuitte ik op een recensie van een Zuid Afrikaanse band met de naam Battery 9, die met Sondebok een indrukwekkend industrial-album afgeleverd scheen te hebben. Klonk boeiend. Boeiend genoeg om op het internet op zoek te gaan naar een mp3’tje, om een beetje een idee te krijgen van hun sound, en niet veel later liet ik het CD’tje zelf (samen met wat andere schijfjes) overvliegen. Helaas raakte een van de CD-doosjes daarbij nogal beschadigd; er zaten echt heel erg veel postzegels op de envelop, en blijkbaar is er iemand behoorlijk wild tekeer gegaan tijdens het afstempelen daarvan. Hoe dat eruitziet zie je hieronder.

Wie nieuwsgierig is naar hoe dit album klinkt, en ook nog in staat is .torrents te downloaden, raad ik aan hier te klikken, want het album blijkt in een ontzettend goede geluidskwaliteit te downloaden te zijn. Al kun je em natuurlijk ook gewoon kopen.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Kijk.. da’s pas doorslapen. Vanmorgen om half negen erin, net precies pas wakker.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Fijn joh. Een stukje lopen door het gure winterse landschap. De afgelopen dag werd de jaarlijkse nieuwjaarswandeling over het Boelekeerlspad weer georganiseerd. Drie kilometer lopen, met langs de route wat vuurkorven, midwinterhoornblazers en een gluhweinstalletje. Echt een prettige manier om het vet van de kerstdagen en de oliebollen weer een beetje kwijt te raken, al kwamen die weer net zo hard terug na het geweldige stamppottenbuffet van de Boldiek.
Ook netjes dat de opbrengst van de gluhweinverkoop en de inzameling van de midwinterhoornblazers na afloop van dit alles is overgemaakt naar giro 555. Volgens mij hebben ze er daar meer aan dan hier.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken