N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Zeuren over de inhoud van je kerstpakket schijnt erbij te horen, zelfs al is geen werkgever verplicht uberhaupt iets te geven.
Afgelopen maandag kon ik op m’n werk een kerstpakket ophalen, bestaande uit cliche-zaken als gluhwein, glaasjes, waxinelichtjes, zoetigheid en hartige hapjes, verpakt in een rugzak.
Vrijdag was m’n uitzendbureau aan de beurt. Naast een fijn flesje rode wijn hebben die lui me ook een klein verbandtrommeltje in de handen gedrukt, en per post kreeg ik zo’n oranje polsbandje, die naar het schijnt zou helpen mensen meer respect voor elkaar op te laten brengen.

Op het begeleidende briefje staan aan de ene kant foto’s van BN’ers met polsband, en aan de andere kant staat een verhaaltje dat eindigt met de woorden ‘Lange Frans & Baas B., Victoria Koblenko, Ali B. en Inge de Bruijn dragen al een oranje polsbandje. Jij ook?‘
Het antwoord daarop is; nee, ik laat het ding fijn in de verpakking zitten. Ik kan ook wel respect voor anderen opbrengen zonder zo’n sliert siliconen om m’n arm, die ik zonder liegen echt niet mooi, elegant of sierlijk durf te noemen.
Bovendien mag ik volgens de ARBO-wet helemaal geen sierraden dragen (en daarover gesproken; is het niet wat wrang dat deze polsbandjes worden geproduceerd in een land waar arbeiders en andersdenkenden het niet bepaald makkelijk wordt gemaakt?)

This entry was posted on Saturday, December 18th, 2004 at 7:17 pm and is filed under General.