N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

De postbode heeft vandaag een nieuwe accu voor m’n telefoon in de brievenbus gegooid. Niet dat hij zich daar bewust van was, maar toch.
De originele accu heeft het best lang volgehouden, maar eind vorig jaar werd het toch tijd voor een nieuwe. Op dat moment moest ik de accu zo ongeveer drie keer per dag opladen.

Bang geworden door de verhalen van ontploffende Nokia’s heb ik op safe gespeeld en een accu aangeschaft die was gemaakt volgens dezelfde specs als de originele. Ik heb ontzettend veel plezier van dat ding gehad en ben er zorgvuldig mee omgesprongen. Precies volgens het boekje; pas opladen las ie leeg is, en wachten tot ie klaar is met opladen voor je em weer gebruikt.
Slechts een keer heb ik em snel aan de lader gegooid omdat ik werd gebeld en de accu al behoorlijk ver heen was, en dat is meteen fataal geworden. M’n accu werd lui en vergeetachtig. In minder dan zes maanden tijd was ie rijp voor de blauwe envelop.

Sinds vandaag heb ik dus een nieuwe accu. In plaats van 500 mAh heeft de nieuwe een capaciteit van 900 mAh, en bovendien is dit niet meer zo’n rottige Nikkel Metaal Hydride-accu maar een oppergeile Lithium ion-accu.
Ofwel; deze acuu heeft niet alleen een langere standby- en beltijd, maar je mag em halverwege de rit ook bijtanken.
Hah. Eigenlijk ben ik nu best wel een beetje blij.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Bij huisdieren is het al redelijk normaal een chip te implanteren. Het voornemen om daklozen te voorzien van een soortgelike chip bleek een 1 april-grap, maar binnenkort kun je bij de Baja Beach Club wel degelijk een RFID-tag onder je huid laten plaatsen.
Weer een stapje dichterbij de bionische mens.

Leuk, maar persoonlijk voel ik toch meer voor een chip in een sleutelhanger.
Wel grappig om te zien hoe makkelijk we dit soort ontwikkelingen normaal zijn gaan vinden. Als iemand tien jaar geleden met een soortgelijk idee naar buiten was zou ie in de pers afgemaakt worden.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Op dit moment is er een nogal vaag feest aan de gang in de Amsterdamse uitgaansgelegenheid Club Caribbean.
Schaars geklede dames die glazen champagne uitdelen, warm en koud buffet, goeie DJ’s, zinneprikkelende fotoshoots en een geweldige mogelijkheid om te netwerken.
Beetje een vervolg op de dotcom-feestjes van eind vorige eeuw, maar dan nog decadenter.
Echt een heel geschikt moment om thuis achter je computertje te zitten.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

You are a banana! Good job, captain obvious.

which rejected character are you?
brought to you by Quizilla

Het internet puilt uit van de domme quizejes, dus is er ook een waar je kunt uitproberen welk mannetje uit Rejected van Don Hertzfeldt.
Wel een beetje oppassen.. als je klaar bent met dit domme quizje probeert de een of andere onverlaat een extra werkbalk te installeren. Kunnen die lui niet op een fatsoenlijke manier aan geld komen?

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Over films gesproken; afgelopen woensdag was de laatste dag dat er in de Nederlandse bioscopen gerookt mocht worden.
Dat raakt mij persoonlijk amper, maar ik heb woensdag wel degelijk mensen gezien die met een zekere weemoed hun laatste pauzepeuk uitdrukten.

Voor de goede orde; ik heb Starsky & Hutch gekeken. Ik vond het wel heel erg Zoolander, maar toch ook wel grappig.
Beetje een stonerfilm (en dat zegt weer iets over de plaats en omstandigheden waarin ik Zoolander gezien heb; een iets te donkere woonkamer in Sydney-suburb Bondi waar wolharig gepiercte alto’s met een waterpijp zaten te spelen.. waarschijnlijk zitten ze er nu nog!)

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

And crawling on this planet’s face,
some insects called the human race.
Lost in time.
And lost in space…
and meaning.

Inderdaad.. een stukje tekst uit de briljante film the Rocky Horror Picture Show.
Echt zo’n tekst die door je hoofd vliegt als je virtuele insectenleven niet bepaald meezit, en je beseft dat het alledaagse leven verrekte veel lijkt op het leven van een insect. Het duurt alleen langer.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Op de basisschool speelden we altijd A-team. Schieten, rijden in de GMC-bus, vliegen in straaljagers.. het kon allemaal, en er raakte nooit iemand gewond.
Tegenwoordig gaat dat anders. In Kuma\War speel je Irak-oorlogje. Je brengt Saddam ten val, rent achter Uday en Qusay aan, verijdelt hier en daar een bankoverval, en dat alles met zo min mogelijk burgerslachtoffers.
Het bizarre is dat alle opdrachten die in dit spel uitgevoerd moeten worden gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen, en abonnementhouders krijgen regelmatig nieuwe opdrachten binnen via het internet.
Dat maakt het spel actueel en realistisch, maar volgens mij niet bepaald leuk of leerzaam.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Verrek.. het is bijna dinsdag, en ik heb sinds vrijdag niets meer gepost. Natuurlijk leef ik nog, en er zijn vast wel dingen te vertellen.

De server waar krizzz.nl op draait heeft het nogal moeilijk gehad, de afgelopen week. Hier is na te lezen wat er nou eigenlijk kapot was.
Daarnaast ben ik een klein beetje verslaafd geraakt aan Breedster. De welhaast geniale Orkut-persiflage (vergelijk deze twee teksten maar eens met elkaar) waar je pas iemand uit kan nodigen na contact te hebben gemaakt met een lid van de andere sexe. Je moet eitjes maken voor je iemand uit kunt nodigen.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

De real-life soap via MSN en SMS rond Katja Schuurman gaat voorlopig niet door, omdat Katja het van de dokter een tijdje wat rustiger aan moet doen.
Ze gaat wel gewoon door met de opnames voor dramaserie Medea.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Wat een gewelig weer om in T-shirt het gras te maaien.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Alweer ben ik naar een opname van TWATBNN geweest, en deze zal donderdagavond uitgezonden worden op Nederland 2.
Dit keer was ik supporter van de Jongerenorganisatie Beroepsonderwijs, en werd er gespeeld tegen de Jeu de Boules-bond. Jawel.

Opvalled; van te voren werd van iedereen gevraagd aanwezig te zijn in kleding zonder leesbare merken. Een shirt met een capsaicine-molecuul is dan een logische keuze.
Dit maakt het wel opvallender dat de hoofdpersoon in een van de vertoonde filmpjes een schitterend Jovink-shirt draagt, terwijl ie op tweede paasdag een meubelboulevard bezoekt.

Genant momentje voor mij; tijdens het opnemen van het leaderfilmpje liep de een of andere cameraman recht op mij af, en om de een of andere reden kon ik niet anders dan recht in de camera kijken (als op straat of in de kroeg iemand zo dichtbij komt staan vraag je je tenslotte ook af wat ie wil). Later bleek dat ik hem heel blij zou hebben gemaakt als ik m’n lege bierglas op tafel had gezet en was gaan klappen. Zo blijkt dat je het ook als klaprund verkeerd kunt doen.
Gelukkig is daar na de montage niks van overgebleven.

Hoewel je tijdens de opnames geen foto’s mag maken ben ik toch met een dertigtal foto’s thuisgekomen. Een aantal daarvan zijn hier geplaatst. Maar ja.. de ene foto is de andere niet, natuurlijk.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Lufthansa heeft aangekondigd een internet-verbinding aan te bieden aan alle klanten (ook in de economy-class) die een WiFi-apparaat meenenemen.
Grappig, want tot nu toe kreeg je altijd waarschuwingen dat je toch echt van je GSM en andere stralingsbronnen af moet blijven tijdens het vliegen, omdat radiogolven de apparatuur in het vliegtuig kunnen storen. Blijkbaar heeft men daar inmiddels een oplossing voor gevonden.

In 2001 heb ik van Johannesburg naar frankfurt gevlogen in een 747 van Lufthansa, en dat was niet bepaald een pretje. Bijna geen beenruimte, sjacho stewards, en als je naar de (niet bepaald boeiende) film wou kijken moest je dat doen op een kleinbeeld-TV aan het plafond in het gangpad (dat was toen nog heel normaal. Ik ga ervanuit dat ook Lufthanse tegenwoordig een afstandsbediening en monitor in elk stoel gebouwd heeft, zodat je in elk geval van film naar film kunt zappen)

Internetten in een vliegtuig lijkt me echt prettig en nuttig. Beetje mailen onderweg, niet meer op zoek hoeven naar een internetcafe op een onbekend vliegveld, waar je geconfronteerd wordt met een overstroomde mailbox.
Nuttiger dan die satelliet-telefoons waarmee je voor vijf euro per minuut vanuit de lucht naar huis kunt bellen.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Nee, dit tekstje gaat niet over het aantal bedrijven die ik in de afgelopen zes maanden van binnen heb gezien. Die teller blijft steken op zeven, en eigenlijk voel ik me nu wel op m’n plaats. De stand mag dus best wel op zeven blijven steken.

Gistermiddag heb ik wel voor de eerste keer dit jaar een bezoekje gebracht aan Goliath, Robin Hood en Superman, en ik was best blij ze terug te zien.
M’n broertje heeft er een verhaaltje over geschreven, en ik heb een paar foto‘s gemaakt.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Franse kaasjes, rosbief en meer lekkers in de koelkast verraden dat ik toch iets gemist heb door niet aan het paasontbijt deel te nemen.

N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken

Gisteren heb ik voor het laatst gewerkt in de ijzergieterij. Niet het leukste werk dat ik ooit gedaan heb, maar op de een of andere manier zal ik het daar wel missen.
De prikkelende geur van zwavel, gesmolten ijzer, roet en alcohol gaven het daar wel iets aparts.

Inmiddels heb ik nieuw werk. Werk voor langere, nog onbepaalde tijd in een vijfploegensysteem. Ik moet m’n tijd dus weer in gaan delen aan de hand van een ploegenrooster.
Vanmorgen begonnen met een ochtenddienst, en dat gaat tot dinsdag zo door.
Zal vast niet mogen van de arbeidstijdenwet, maar eerlijk gezegd kan ik me daar niet zo heel druk om maken. Zo’n negen-daagse werkweek tussendoor is ook wel es lekker, al zijn er natuurlijk relaxedere manieren om het paasweekend te vieren.