Eerder deze week kwam het boek Leer beleggen als Warren Buffett uit, geschreven door Hendrik Oude Nijhuis en Björn Kijl, die overduidelijk zeer gecharmeerd zijn van Buffett‘s op waarde gebaseerde manier van beleggen. Al is investeren in dit geval misschien een beter woord. Buffett kijkt namelijk niet alleen naar de huidige koers en reputatie van een aandeel, maar analyseert het bedrijf zelf. Wat doet het, wat wordt daarmee verdiend, hebben ze zelf geld, of juist schulden, is het management bezig zo goed mogelijk een bedrijf te leiden, of wil het alleen zijn eigen zakken vullen. Op basis daarvan is te bepalen of een aandeel de moeite waard is om te kopen, of juist niet. En dan is het beter om flink in te slaan in 1 of 2 ondergewaardeerde bedrijven (‘Aandelen in de uitverkoop’) die je door en door kent, dan kleine beetjes van tig losse bedrijfjes in evenzoveel sectoren (‘risicospreiding.’)
Een heel rationele benadering, maar, zeker tegenwoordig, wel tegendaards. Het vereist tenslotte dat je huiswerk doet, veel jaarverslagen leest, en geduldig blijft tot zich een moment voordoet waarop een vrij verhandelbaar stukje bedrijf te koop wordt aangeboden voor een prijs die laag genoeg is. Je hebt er geduld en verstand voor nodig, maar zijn techniek blijkt wel te werken. Je groeit tenslotte niet zomaar uit van krantenjongen die in z’n vrije tijd blikjes cola verkoopt tot de (op 1 na) rijkste persoon op aarde.

Het boek zelf leest makkelijk weg, en doordat het vooral een bundeling van eerder gepubliceerde columns is, is het voor de minder fanatieke lezers, zoals ik, ook prima in etapjes te doen. Als een soort Indische rijsttafel bevat het allerlei stukjes in verschillende smaken. Sommigen gaan over mensen, sommigen over sociaal maatschappelijke zaken, anderen over economie, of een mengsel van dit alles.

Het eerste hoofdstuk bevat een soort korte biografieën van een aantal invloedrijke beleggers, waaronder Buffett, maar ook zijn bron van inspiratie Benjamin Graham en John Templeton, de man die ooit voor 100 dollar van alle bedrijven die onder de 1 dollar noteerden op de beurs, 1 aandeel wist aan te schaffen. Vier jaar later kreeg hij er een veelvoud van dat bedrag voor terug.
Stuk voor stuk kleurrijke persoonlijkheden. Bizar genoeg bijna allemaal met een vrij sobere levensstijl.

De rest van het boek richt zich vooral op hoe je goede bedrijven herkent, waarom handelskoersen zo hysterisch kunnen schommelen dat de beurs meer lijkt op een casino dan op datgene wat het zou moeten zijn; de plek waar je een stukje eigendom en invloed in een bedrijf kunt aan- of verkopen. Ook heel leuk om te lezen als je zelf niet direct handelt. Het is tenslotte, of je wilt of niet, iets waar we allemaal dagelijks mee geconfronteerd worden. Gelukkig zijn de stukjes in dit boek redelijk algemeen, helder, en, mede door de heldere vergelijkingen, boeiende feitjes en vele pakkende citaatjes (ja, daar heb ik iets mee) vermakelijk en leerzaam om te lezen. Alleen het laatste deel van ‘t boek is wat technisch, en wie het minder prettig vindt zich vast te moeten bijten in onvertaalde Engelse vaktermen, tabellen en grafieken zal van die laatste paar pagina’s minder blij worden dan van de eerste hoofdstukken.

Het boek is uitgegeven door en verkrijgbaar bij Sonsbeek Publishers.

This entry was posted on Sunday, April 19th, 2009 at 8:46 am and is filed under General.