Dead Like Me
May 2nd, 2004N.B. Deze post is van het oude systeem, ik sta vanwege die reden niet garant voor het kloppen van werkende en goed gevormde plaatjes, links (intern en extern) en andere van dat soort zaken
Eigenlijk wil ik het toch een keer over deze fijne, gedurfde Showtime-serie hebben. Showtime is een betaalzender, en dat is te merken aan het taalgebruik in deze serie; het is allemaal net iets brutaler dan in de gemiddelde Amerikaanse serie, omdat er geen woorden weggepiept hoeven te worden. Daar is niks vreemds aan, in Nederland zie je hetzelfde; wat Canal+ ‘s nachts uitzendt mag echt niet uitgezonden worden door een publiekelijk toegankelijke zender. Ook Nederland kent censuur.
Canal+ heeft zelf overigens ook ooit een grensverleggende serie uitgezonden, met de pakkende titel Au. Twee afleveringen van gezien, daarna deed de gebruikte smartcard het niet meer.
Showtime is wel een beetje gemeen qua website; wie erheen surft vanuit een ander land dan de Verenigde Staten komt gewoonweg die site niet op. Daar is omheen te werken door in te loggen via een proxy, maar het blijft gemeen.
Terug naar Dead Like Me. Persoonlijk vind ik dat een ongelooflijk prettige serie. Leuk onderwerp, puilt uit van de humor, met misschien nog wel betere punlines dan in de serie Buffy (voor wie de serie volgt op Yorin; probeer jezelft te dwingen de ondertitels niet te lezen. Plak er desnoods een stuk tape overheen. Veel grappen laten zich echt niet vertalen).
Tot op een bepaalde hoogte zijn die twee series goed met elkaar te vergelijken; veel humor, veel speciale effecten, en een prettig ogende hoofdrolspeelster die op bovennatuurlijke wijze de opdracht heeft gekregen levens te beeindigen.
Het is wel heel erg jammer dat het geld blijkbaar opraakte tijdens het opnemen van DLM, want de nieuwere afleveringen (behalve de allerlaatste, en die is dan ook echt beremooi) bestaan grotendeels uit flashbacks van dingen die eerder in de serie zijn gebeurd. Jammer, maar ergens ook wel te begrijpen. Als je nagaat dat alleen de bijna twee uur durende pilot-aflevering al zes miljoen dollar heeft gekost.
De rol van Ellen Muth maakt echter heel veel goed. Dit kleine opdondertje (1.60) speelt erg lekker en overtuigend. Voor de rest is ze ontzettend mooi en ook nog eens beangstigend intelligent. Deze mevrouw is namelijk lid van Mensa. Daarvoor hoef niet van onbesproken gedrag te zijn (Asia Carrera is bijvoorbeeld ook lid), maar het is dus wel een elite-clubje voor mensen met een IQ boven de 135.
Tot gisteren zou ik roepen dat dat soort lui een dusdanig rare hersenstructuur hebben dat het niet meer lukt op een normale manier met ze te communiceren, maar nadat ik vandaag op de PC van m’n broertje de Mensa-thuistest deed en deze uitslag kreeg ben ik daar iets milder in geworden.
Het enige minpunt dat aan deze actrice kleeft is dat ze de neiging heeft naar Mariah Carey te luisteren. Brrrr, yuch. Niet mijn smaak.
Over ongeveer een maand komt in Amerika de DVD met het eerste seizoen van Dead Like Me in de handel, en eigenlijk zit ik er best wel aan de denken die schijfjes op te laten sturen door het een of andere postorderbedrijf.
Update: Jawel, de DVD is er!